Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως και τα άλλα δύο μέλη (ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ) της «αγίας τριάδας» του εγχώριου πολιτικού συστήματος, υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα «βρίσκεται στην σωστή πλευρά της ιστορίας», αρκεί να κάνει ό,τι της υπαγορεύουν οι δυτικοί πάτρωνες μέσω των πρεσβειών τους και των κάθε λογής τοποτηρητών τους. Ο ένας (Μητσοτάκης) λέει ότι «είμαστε η Δύση, ανήκουμε στην ελευθερία». Ο άλλος (Τσίπρας) ξαναθυμήθηκε την ανδροπαπανδρεική (και τόσο διαστρεβλωμένη στο νόημα της) ρήση «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», αν και ήδη έχει συμφωνήσει στον βασικό κυβερνητικό προσανατολισμό, ενώ βεβαίως κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το πόσο «σούζα» και «κλαρίνο» καθόταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στις επιθυμίες ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, κατά την διάρκεια της δικής του θητείας στην εξουσία. Ο τρίτος της παρέας (Ανδρουλάκης), από «θέση ευθύνης και αρχών», είναι «με την φιλελεύθερη δημοκρατία και το κράτος δικαίου», που σήμερα σημαίνει σκληρή συμπαράταξη με την Δύση υπό τις ΗΠΑ, χωρίς αστερίσκους. Λένε ότι βρίσκονται στην «σωστή πλευρά της ιστορίας», χωρίς όμως να αντιλαμβάνονται σε τι είδους κινούμενο βάλτο οδηγούν την Ελλάδα οι πατημασιές τους. Άλλωστε, πάντοτε ήμασταν (και συνεχίζουμε να είμαστε) Χώρα-χώρος παροχής υπηρεσιών προς τους ισχυρούς. Οι ελληνόφωνοι υπηρέτες της Δύσης έχουν χάσει τον λογαριασμό, πόσες φορές οι «σύμμαχοι» έχουν… συνδράμει τα Ελληνικά συμφέροντα (1922 Μικρασιατική Εκστρατεία, 1955 Σεπτεμβριανά στην Κωνσταντινούπολη, 1974 τουρκική εισβολή στην Κύπρο, 1996 «γκρίζα ζώνη» στα Ίμια, και τώρα ανοικτή στήριξη της Τουρκίας στις επεκτατικές της φιλοδοξίες). Φαντασιώνονται αρρωστημένα πως αν δείξουν φλογερή αφοσίωση και υποταγή στο ΝΑΤΟ και στις επιχειρήσεις του «θα ιδρώσει το αυτί» των ΗΠΑ και των άλλων εταίρων για το δίκιο μας, αν η Τουρκία προχωρήσει σε πιο δραστικές κινήσεις.
Εξετάζοντας όλα αυτά σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, η κυρίαρχη πλευρά, αυτή της δυτικής παγκοσμιοποίησης, επανέρχεται στο προσκήνιο με κεντρικό σύνθημα «είμαστε η Δύση, ανήκουμε στην ελευθερία» απέναντι σε «αντιδημοκρατικά ολιγαρχικά καθεστώτα» (Ρωσία και Κίνα). Τα όποια αρνητικά έχει το δυτικό σύστημα -λένε- απέχουν παρασάγγας από το έλλειμα δημοκρατίας που υπάρχει και την περίσσια ανελευθερίας που υπάρχει στις άλλες περιοχές του κόσμου, π.χ. στο «ρωσικό πλέγμα», τον «κινέζο δράκοντα», τον «ισλαμικό κόσμο». Η Δύση, στην πλέον ολοκληρωτική-παρακμιακή μορφή της, προβάλλει σήμερα ως σημαία της τα ιδεολογήματα και τις «πραγματικότητες» της παγκοσμιοποίησης, του «πλουραλισμού», του «δικαιωματισμού» και του απόλυτου αυτοπροσδιορισμού που δεν έχει όρια και δεν περιορίζεται από καμία Εθνική Ταυτότητα, από κανένα Κοινωνικό Πρόταγμα και ουδεμία Ηθική Αξία.
Γιώργος Μάστορας
