Γράφει η Ιωάννα Καραδήμα,
υποψήφια Ανατολικής Αττικής
"Δεν με ενοχλεί κάποιος αν είναι ομοφυλόφιλος, αρκεί να μην προκαλεί." Αυτή η φράση του γνωστού τραγουδιστή σε τηλεοπτική του συνέντευξη, ήταν αρκετή για να ανοίξει τον ασκό, αλλά και τον οχετό, της πολιτικής ορθότητας εναντίον του.
Βλέπετε διανύουμε τον μήνα του" gay pride", που κορυφώνεται με συνέδρια και την γνωστή παρέλαση, οπότε τα παπαγαλάκια της αστυνομίας σκέψης είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητα στο τι λέγεται και το τι ακούγεται.
Στο κάτω κάτω τι είπε ο Μανώλης Μητσιάς; Να μην προκαλούν κάποιοι με την συμπεριφορά τους. Προφανώς όμως το αυτονόητο για όλους τους ανθρώπους δεν ισχύει για τους συγκεκριμένους κυρίους και κυρίες. Αυτοί μπορούν να προκαλούν όπως, όπου και όποτε θέλουν. Μπορούν να παρελαύνουν γυμνοί και ημίγυμνοι, να φιλούν και να χαιρετίζονται με ανήλικα παιδιά, να βρίζουν όποιον διαφωνεί μαζί τους.
Ποιοι είναι όμως αυτοί οι τόσο ευαίσθητοι με τις δηλώσεις των άλλων και τόσο αναίσθητοι ως προς την δική τους συμπεριφορά; Σίγουρα, δεν εκπροσωπούν ούτε καν την ομοφυλοφιλική κοινότητα αφού και μέλη αυτής έχουν σπεύσει να διαχωρίσουν τη θέση τους από τις εξαλλοσύνες τους. Είναι μια πραγματική αστυνομία σκέψης που έχει αναγορεύσει τον όποιο δικαιωματισμό σε θέσφατο και προωθεί μια συγκεκριμένη ατζέντα. Αυτή των δικαιωμάτων κάθε υπαρκτής ή ανύπαρκτης μειοψηφίας εις βάρος της πλειοψηφίας. Είναι μια ομάδα φωνακλάδων των πάνελ και των κοινωνικών δικτύων που ψάχνουν να κατηγορήσουν ότι διαφωνεί με τις ιδεοληψίες τους. Και επειδή τίποτα δεν είναι τζάμπα σε αυτή τη ζωή, είναι και μέλη διαφόρων ΜΚΟ και συντελεστές χορηγούμενων εκδηλώσεων.
Μία το Ίδρυμα Ωνάση, μια ο Δήμος Αθηναίων του Μπακογιάννη, όλο και κάποιος θα βρεθεί να χορηγήσει αυτή την διασπορά ιδεών, αυτή την τυραννία κατά της πλειοψηφίας. Έτσι ώστε ανενόχλητοι αυτοί να προκαλούν και να μην ανέχονται κριτική από κανέναν. Τόσο δημοκρατικά και τόσο ελεύθερα, η πολιτική ορθότητα επιβάλλει την ατζέντα της. Ξεχνούν όμως το αξίωμα που λέει ότι η δράση προκαλεί αντίδραση, έτσι ώστε οι απόψεις τους να τους γυρίζουν μπούμερανγκ ακόμα και από αυτούς τα δικαιώματα των οποίων, δήθεν, υπερασπίζουν.
