Γράφει ο Ιωάννης Μαλανδρής,

Στέλεχος και υποψήφιος Βουλευτής Εθνικού Κόμματος ΕΛΛΗΝΕΣ

Ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, σε συνέχεια και με αφορμή την τουρκική προκλητικότητα των τελευταίων ημερών, δήλωσε και παραθέτω την ανάρτησή του στο Twitter αυτούσια: «Η άμυνα μας σε οποιεσδήποτε αναθεωρητικές διαθέσεις είναι το Διεθνές Δίκαιο, οι συμμαχίες μας και η συμμετοχή στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Με ηρεμία, αποφασιστικότητα και ψυχραιμία θα αντιπαρερχόμαστε οποιαδήποτε ρητορική ξεφεύγει από τους κανόνες καλής διπλωματικής πρακτικής».

Προσωπικά, διαφωνώ με το ύφος και το κείμενο της συγκεκριμένης δήλωσης και εξηγούμαι.

Καταρχήν θα περίμενα από τον θεσμικό αρχηγό Κυβέρνησης και κράτους να μην ξεχνά, αν θέλετε να αναφέρει ως πρώτο αποτρεπτικό παράγοντα έναντι οποιασδήποτε απειλής, τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν γνωρίζω την ύπαρξη και το μέγεθος εμπιστοσύνης που έχει (ή δεν έχει), ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά να είναι σίγουρος ότι, αν και όταν χρειαστεί, το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεών μας θα υπερασπιστεί με αυτοθυσία και αυταπάρνηση την εδαφική ακεραιότητα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Ψιλά γράμματα και ακαταλαβίστικα βέβαια, για πολιτικούς που παραχώρησαν και παραχωρούν εθνική κυριαρχία (βλέπε μνημόνια, Πρέσπες, κτλ).

Κατά δεύτερο οφείλει ο κ. Μητσοτάκης και ο καθένας από εμάς να μη λησμονά κάποια θέσφατα, αξιώματα, δεδομένα που αφορούν την τουρκική διπλωματία και την εξωτερική της πολιτική στο σύνολο:

1). Η Τουρκία ουδέποτε σεβάστηκε το Διεθνές Δίκαιο και τις αποφάσεις διεθνών θεσμικών οργάνων. Τρανταχτό παράδειγμα οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ 353/1974 για την παράνομη εισβολή στην Κύπρο και 541/1983, 550/1984 για τη μονομερή κήρυξη ανεξαρτησίας της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου (!)

2). Ο τουρκικός αναθεωρητισμός είναι διαχρονικός και αμετάβλητος, ανεξάρτητος δε από την εκάστοτε τουρκική κυβέρνηση και Πρόεδρο αυτής.

3). Οι τούρκοι δεν πιστεύουν στο διάλογο, παρά μόνο σε συζητήσεις πως θα τους παραχωρήσουμε αυτά που θέλουν και διεκδικούν.

4). Τούρκοι, σκυλιά, λύκοι, κάνουν τον άγριο, αλλά όταν έρθει η στιγμή να αντιμετωπίσουν τον αντίπαλο, το βάζουν στα πόδια. Κεριμεντίν Μαχμούτ – Οθωμανός λόγιος.

Θέλω να παραμείνω στο τελευταίο και να τονίσω ότι ο συγκεκριμένος Οθωμανός λόγιος, λέγοντας αυτά για τους τούρκους, μάλλον κάτι ξέρει καλύτερα από εμάς. Αλλά δεν έχει σημασία αυτό, σημασία έχει ότι επί δεκαετίες ολόκληρες, άλλοι το βάζουν στα πόδια και αποδέχονται την τουρκική επιθετικότητα και προκλητικότητα άνευ κατάλληλης και δυναμικής απάντησης.

Όμως,  αυτή η διαχρονική και διακομματική ηττοπάθεια και υποχωρητικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων έναντι της τουρκικής επιθετικότητας δεν αντικατοπτρίζει το φρόνημα και την φιλοπατρία του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων.

Τολμώ να πιστεύω δεν αντικατοπτρίζει καν, τις απόψεις, τα πιστεύω, το φρόνημα και τη θέληση του Ελληνικού λαού. Κανένας Έλληνας και ειδικά Έλληνας στρατιωτικός δεν συμφωνεί με παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Κανένας Έλληνας στρατιωτικός δεν θα παραχωρούσε έδαφος αμαχητί. Σε τελική ανάλυση, η ειρήνη δεν επιτυγχάνεται φωνάζοντας «ειρήνη», αλλά προετοιμαζόμενος για πόλεμο, δηλώνοντας παντί τρόπω και ευκαιρία ότι όποιος επιθυμεί πόλεμο, θα αντιμετωπίσει κόλαση από τα ελληνικά όπλα. Τέλος ας μου επιτραπεί η αναφορά στον εθνομάρτυρα Ρήγα Φεραίο ότι οι Έλληνες δεν κάνουν ποτέ ειρήνην με ένα εχθρόν, οπού κατακρατεί τον ελληνικόν τόπον. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλές σκλαβωμένες πατρίδες με κορυφή όλων, κατά προσωπική άποψη και ως προς τη δυνατότητα επίτευξης στόχου, την μαρτυρική Μεγαλόνησο. Ναι, δηλώνω ενώνοντας τη φωνή μου με αυτήν μύριων Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων αδελφών: ΕΛΛΑΣ  – ΚΥΠΡΟΣ – ΕΝΩΣΙΣ.

Κάποτε, εργαζόμενος στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, ρωτήθηκα από Κύπριο αξιωματούχο, ο οποίος γνώριζε την ιδιότητά μου ως απόστρατου αξιωματικού των Ειδικών Δυνάμεων, το εξής: αν υποθετικά ήμουν Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Φρουράς (Α/ΓΕΕΦ) και με ρωτούσε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Κυβέρνησης αν ξεκινούσα επιχειρήσεις κατά του κατοχικού τουρκικού στρατού, σε πόση ώρα θα μπορούσε ο ίδιος να πιει καφέ στην απελευθερωμένη Κερύνεια, τι απάντηση θα έδινα. Του απάντησα ως στρατιωτικός. Αντί να πω στον Πρόεδρο σε πόση ώρα, θα τον ρωτούσα το εξής: Πως πίνετε τον καφέ σας κ. Πρόεδρε…

Αρκετά λοιπόν υποβιβάστηκε ο ρόλος και η δυνατότητα των Ελληνικών Ενόπλων δυνάμεων να αποτελούν αποφασιστικό παράγοντα στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Να αποτελούν φόβητρο σε κάθε επίδοξο ληστή του εθνικού μας πλούτου. Αρκετά περιθωριοποιήθηκαν οι Έλληνες στρατιωτικοί, καταληστεύθηκε η περιουσία των Μετοχικών Ταμείων, φτωχοποιήθηκε το προσωπικό και ξεφτιλίστηκε ο θεσμός με σαφείς υπόνοιες σε δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία και μη πίστη στη Δημοκρατία.  Ευτελίστε το χαρακτήρα των στρατιωτών και δεν θα έχετε παρά τους όχλους του Ξέρξη.

Εξυψώστε τον χαρακτήρα και θα έχετε τους πολεμιστές του Αλεξάνδρου. Και όλοι μας γνωρίζουμε τα επιτεύγματα του Ξέρξη και του Μ. Αλεξάνδρου, αντίστοιχα.

Κλείνοντας ας μου επιτραπεί ένα σχόλιο για το κρεσέντο εξοπλισμών της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Δεν θα αναφερθώ στο οικονομικό σκέλος, ούτε καν στις χώρες προέλευσης των οπλικών συστημάτων και αν είναι επιχειρησιακά συμφέρουσες οι παραγγελίες.

Θα αναφερθώ στο Θουκιδίδη: Άνδρες πόλις και ού τείχη, ουδέ νήες ανδρών κεναί. Η ισχύς της πόλης είναι οι άντρες και όχι τα τείχη ούτε τα άδεια πλοία.

https://www.pronews.gr/opinion-makers/tourkikos-anatheoritismos-kai-elliniki-antidrasi/