7 Ιουλίου 2019 - 7 Ιουλίου 2022. Τρία χρόνια συμπληρώθηκαν από την νέα διακυβέρνηση της Χώρας από την ΝΔ. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ παίζουν ένα παιχνίδι τακτικής, το οποίο προσπαθεί να συγκαλύψει το γεγονός ότι η πολιτική τους στα πιο κεντρικά θέματα προσανατολίζεται πάνω σε κοινό άξονα. Στην ατζέντα μπαίνουν διάφορα ζητήματα, με σκοπό εκατέρωθεν πλήγματα και στόχο την κυριαρχία στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό και στην εκλογική σκακιέρα (πιθανότατα) το Φθινόπωρο. Έτσι, έχουμε διάφορες «αντιπαραθέσεις» στο προσκήνιο, με την δική τους πολιτική σκοπιμότητα, αλλά την ίδια στιγμή αυτές οι «αντιπαραθέσεις» θέλουν να κρύψουν την εξής πραγματική αλήθεια: Ότι η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ κινούνται πολιτικά στις ίδιες ράγες και αποτελούν τα πιο ισχυρά και υπάκουα κόμματα του εθνομηδενισμού, του κοσμοπολιτισμού και της παγκοσμιοποίησης στην Ελλάδα. Μπορεί πριν από 3 χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ να παρουσίαζε προεκλογικά την ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη ως τον ακραίο καταστρεπτικό δαίμονα που θα συνέτριβε τα πάντα, η πολιτική όμως της ΝΔ προσομοιάζει κάτι παραπάνω από αρκετά με την πολιτική που ασκούσε ο ΣΥΡΙΖΑ όσο ήταν αυτός στην κυβέρνηση.
Ας δούμε, λοιπόν, το όλο ζήτημα κάπως πιο αναλυτικά. Στο θέμα του λεγόμενου «προσφυγικού» τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποδεχτεί πλήρως τις οδηγίες της ΕΕ και την παραμονή όσο το δυνατόν περισσότερων «προσφύγων και μεταναστών», με διάφορους τρόπους, στην Ελλάδα. Έχουν αποδεχτεί ότι πρέπει να διαχειριστούν αυτήν την κατάσταση με την δημιουργία hot-spots σε όλη την Επικράτεια, με το μόνο που να κάνουν να είναι να ζητούν κονδύλια για την μετατροπή όλης της Χώρας σε μια απέραντη αποθήκη ανθρώπινων ψυχών.
Στα γεωπολιτικά θέματα και τα δυο κόμματα έχουν κοινή στάση όσον αφορά την «ομπρέλα» μέσα στην μεγάλη κλίμακας ανακατάταξη που γίνεται. Γι’ αυτά, η Ελλάδα αποτελεί χώρα - χώρο πρώτης γραμμής εξυπηρέτησης συμφερόντων για τις ΗΠΑ και την ΕΕ και γι’ αυτό πρέπει να ικανοποιηθούν όλες οι απαιτήσεις τους. Στο Κυπριακό, και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζουν μια πολιτική συνεχούς απομάκρυνσης της Ελλάδος από την Κύπρο, μια πολιτική απαγκίστρωσης από τις υποχρεώσεις που έχει το Ελληνικό Έθνος προς το νοτιότερο γεωγραφικό άκρο του, μια πολιτική πλήρους παθητικότητας απέναντι στην περικύκλωση της Κύπρου από τον τουρκικό επεκτατισμό κι επιθετικότητα, απέναντι στις απειλές αφανισμού που απασχολούν και βασανίζουν τους Έλληνες της Κύπρου.
Στα υπόλοιπα Eλληνοτουρκικά ζητήματα, η ΝΔ συνεχίζει κι αυτή με την σειρά της την πολιτική της «συνεννόησης», της «αυτοσυγκράτησης», του «κατευνασμού», των «διαύλων επικοινωνίας» με την Τουρκία, την ηττοπαθή προσπάθεια «να μην υψωθούν οι τόνοι» και δοθούν αφορμές για «μπλεξίματα». Μια πολιτική η σκυτάλη της οποίας πήρε από τον ΣΥΡΙΖΑ και την συνεχίζει «επάξια»… Επί της ουσίας, η ΝΔ θα ήθελε να προχωρήσει την πολιτική της πλήρους απομάκρυνσης από την υπεράσπιση του Κυπριακού Ελληνισμού, έτσι ώστε να έρθει σε «έντιμη συμφωνία» με την Τουρκία για τις συνεκμεταλλεύσεις και για την «επιτυχή επίλυση» των διαφορών που εγείρει η γειτονική χώρα σε Αιγαίο, Θράκη και αλλού. Για την ΝΔ μια πολιτική συμφωνία τύπου Πρεσπών για τα Eλληνοτουρκικά θα ήταν ό,τι έπρεπε, καθώς είναι απαραίτητο ότι και στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων η κυβέρνηση Μητσοτάκη «τιμά» και λειτουργεί κανονικά την προδοτική και κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία δήθεν είχε καταγγείλει όταν ήταν στην αντιπολίτευση.
Στον τομέα της οικονομίας, από την μεριά της ΝΔ δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφισβήτηση ή διαφωνία του μνημονιακού πλαισίου που έχουν «φορτωθεί» στην Πατρίδα και τον Λαό μέχρι το 2060 από την κυβέρνηση Τσίπρα, την ΝΔ και όλο το υπόλοιπο στρατόπεδο του «συνταγματικού τόξου» στις 14 Αυγούστου 2015. Το μόνο που υπάρχει είναι οι ψευδείς πανηγυρισμοί - λεονταρισμοί πως «έχουμε βγει από τα μνημόνια», ότι «απλώς» έχουμε κάποιες ακόμη «υποχρεώσεις» και γι’ αυτό πρέπει, γρήγορα και αποτελεσματικά, να εφαρμοστεί μια νέα οικονομική πολιτική με την περιγραφή των προαναφερθέντων. Εννοείται ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορά ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ τόσο για το ληστρικό «χαράτσι» του ΕΝΦΙΑ, αφού μαζί το ψηφίσανε, όσο για την περιβόητη «ρήτρα αναπροσαρμογής», την οποία κατασκεύασε ο ΣΥΡΙΖΑ και μετουσίωσε σε πράξη η ΝΔ. Ο Μητσοτάκης καταργεί ακόμα περισσότερο το κοινωνικό κράτος, ανατινάζει περαιτέρω τις εργασιακές σχέσεις και αντ’ αυτών δίνει, ως ελεημοσύνη, ορισμένα ευτελή «επιδόματα», όπως ακριβώς έπραξε και ο προκάτοχός του, Τσίπρας.
Σε αυτό το γκρίζο πολιτικό σκηνικό, με τον ανθελληνικό δικομματισμό να θέλει να επιστρέψει δριμύτερος και ακόμα πιο απειλητικός για τα Εθνικά και Λαϊκά συμφέροντα, η Ανασυγκρότηση, η Επανάκαμψη και η Αντεπίθεση των πιο Συνειδητοποιημένων Ελλήνων, σε έναν κοινό ενωτικό πολιτικό - εκλογικό Φορέα είναι κάτι παραπάνω από Αναγκαία. Αποτελεί Επιβεβλημένο Καθήκον.
Γιώργος Μάστορας
