Έχουν ξεπεράσει τους 2 μήνες συνεχούς κινητοποίησης οι Αγρότες στην Ολλανδία. Μπορεί τόσο τα ευρωπαϊκά όσο και τα εγχώρια ΜΜΕ να τους θυμούνται μόνο για να τους κατηγορήσουν ως «οπισθοδρομικούς εγωιστές» και «αναίσθητους» μπροστά στην περιβόητη «κλιματική αλλαγή», όμως το πρόβλημα βοά. Όταν το «σχέδιο λύσης» της κεντροδεξιάς κυβέρνησης Ρούτε είναι να βάλουν λουκέτο 11.200 γεωργοκτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις, και άλλες 17.600 να μειώσουν δραστικά το ζωικό τους κεφάλαιο, γιατί προκαλεί εντύπωση η δικαιολογημένη οργή των Ολλανδών Αγροτών; Πριν από λίγες ημέρες, δέχτηκαν πάλι καταδικαστικές ομοβροντίες από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου, διότι για πολλοστή φορά μπλοκάρισαν τους αυτοκινητόδρομους σε όλη την χώρα, σχηματίζοντας κομβόι με τρακτέρ, βάζοντας φωτιά σε μπάλες σανού και αδειάζοντας τόνους κοπριάς. Πλέον είναι, λέει, εκτός από «αναίσθητοι», «εγωιστές», και «επικίνδυνοι και χειραγωγούμενοι από σκοτεινά κέντρα», καθώς και από «ακροδεξιούς κύκλους».
Τα ίδια ακούγονται, τόσο από κυβερνητικά όσο και από «αντιπολιτευόμενα» επίσημα χείλη και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου αρχίζουν να δυναμώνουν οι αγροτικές κινητοποιήσεις. Στην Πολωνία τα τρακτέρ βγήκαν στους δρόμους και οι Αγρότες «εισέβαλλαν» στην Βαρσοβία, διαμαρτυρόμενοι για τις εισαγωγές τροφίμων από φτωχές χώρες σε εξευτελιστικές τιμές, και για τον δυσβάσταχτο πλέον (λόγω πολέμου βέβαια) κόστος των λιπασμάτων που τους οδηγούν σε αφανισμό. Στην Ισπανία διαμαρτύρονται για το υπέρογκο κόστος παραγωγής, κυρίως λόγω της εκτόξευσης των τιμών των καυσίμων (και πάλι λόγω πολέμου), αρχίζοντας κι εκεί να μπλοκάρουν αυτοκινητόδρομους. Τα ίδια και στην Ιταλία, όπου πολλές αγροτικές ενώσεις ήδη απέκλεισαν για μια μέρα το Μιλάνο, ενώ ετοιμάζονται να «εκδράμουν» και στην Ρώμη. Ακόμα και στην Γερμανία οι Αγρότες καταγγέλλουν ότι ο νέος νόμος για τις ΑΠΕ υποβαθμίζει την εγχώρια παραγωγή βιοαερίου, ενώ πραγματοποιούν και κοινές κινητοποιήσεις με τους Ολλανδούς στα σύνορα των δυο χωρών.
Όμως, το αφήγημα των κυρίαρχων ελίτ περί «εγωιστών», «οπισθοδρομικών» κ.λπ. Αγροτών «ξεχνά» κάτι.
1) Ότι ήταν κοινή απόφαση των «ισχυρών της Ευρώπης η συνειδητή καταστροφή της ήπιας και μικρής κλίμακας γεωργοκτηνοτροφίας, που σεβόταν πλήρως την φύση, ιδίως στον ευρωπαϊκό Νότο.
2 ) Ότι ήταν επίσης κοινή τους απόφαση η παράδοση του πρωτογενούς τομέα στις πολυεθνικές, με ό,τι συνέπειες είχε αυτό όχι μόνο για τα λαϊκά στρώματα, αλλά και για το περιβάλλον.
3 ) Ότι στα πλαίσια της «πράσινης μετάβασης», είχαν αποφασίσει να απαλλαγούν από το μεγαλύτερο μέρος της αγροτικής παραγωγής υπέρ πιο κερδοφόρων τομέων. Για την παραγωγή των τροφίμων που χρειάζεται η Ευρώπη προορίζονταν οι «τριτοκοσμικές» χώρες. Δεν τους νοιάζει η έλλειψη σε περίπτωση πολέμου κ.λπ., οι ίδιοι δεν θα πεινάσουν.
4 ) Και σημαντικότερο στην σημερινή συγκυρία, αφού είναι αυτό που αποσιωπάται: Οι επίσης κοινά συμφωνημένες εξαιρέσεις (όπως ο όντως τεράστιος για το μέγεθος της χώρας Ολλανδικός γεωργοκτηνοτροφικός τομέας) καταργούνται απότομα.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή οι ευρωπαϊκές ελίτ (με πρώτη την Γερμανική) δεν είναι διατεθειμένες να πληρώσουν τις συνέπειες της «αναγκαστικής» ευθυγράμμισής τους με τις ΗΠΑ στον πόλεμο της Ουκρανίας. Σε αυτές συγκαταλέγονται τα πανάκριβα πλέον λιπάσματα και το επίσης πανάκριβο, αλλά όλο και πιο δυσεύρετο σήμερα, φυσικό αέριο. Όσο φτάνει στην Ευρώπη «πρέπει» λοιπόν να πάει κατά προτεραιότητα στην γερμανική βιομηχανική παραγωγή.
Με άλλα λόγια, το Βερολίνο δεν επιτρέπει να χρησιμοποιείται προκειμένου να καλλιεργούν οι Ολλανδοί… τουλίπες. Και κάπως έτσι, οι Αγρότες ξαφνικά στοχοποιούνται ως «αναίσθητοι», που πρέπει επιτέλους να πάψουν να μολύνουν το περιβάλλον! Αυτές τις λεπτομέρειες «ξεχνούν» να συμπεριλάβουν στην συζήτηση τα φερέφωνα και ενεργούμενα των ελίτ, που ξαφνικά αγωνιούν για την προστασία του περιβάλλοντος. Είναι ακριβώς τα ίδια που αποφασίζουν και διατάσσουν ότι η πυρηνική ενέργεια είναι «καθαρή» και «πράσινη». Φαίνεται ότι τα όσα τραγικά συνέβησαν στο Τσέρνομπιλ και την Φουκοσίμα δεν τους έβαλαν μυαλό. Εμείς θα συνεχίσουμε να ζούμε με τους (και εν πολλοίς χάρις στους) αγώνες των «αναίσθητων οπισθοδρομικών» αγροτών, που -σε αντίθεση με τις ελίτ- και παράγουν και ταΐζουν.
Επειδή όποιος πολεμάει τους Αγρότες πολεμάει το Mέλλον του, πολεμάει την ύπαρξη του ίδιου του τού Έθνους.
Γιώργος Μάστορας
