Της Αργυρώς (Ρίκας) Θωμάκου

″Φλόγα του Ταινάρου″

Ακούγοντας τους γκεμπελίσκους με διθυραμβικούς τόνους να αναγγέλλουν την εντελώς παρανοϊκή παντελή φίμωση του Ηλία Κασιδιάρη, θυμήθηκα τον Πατέρα της Ιστορίας. Γράφει λοιπόν ο Ηρόδοτος, ότι: Ο Περίανδρος, ο τύραννος της Κορίνθου, ήθελε να ρωτήσει τον Θρασύβουλο, τον επίσης τύραννο της Μιλήτου, για τον καλύτερο τρόπο διακυβέρνησης και εξασφάλισης της κοινωνικής σταθερότητας. Στέλνει λοιπόν έναν ακόλουθό του στον Θρασύβουλο. Ο Θρασύβουλος, αντί απαντήσεως, οδηγεί τον απεσταλμένο του Περίανδρου στα σπαρμένα χωράφια έξω από την πόλη της Μιλήτου, όπου το σιτάρι είχε ωριμάσει. Και μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Κορίνθιου, άρχισε να τσακίζει και να κόβει με μανία όποιο στάχυ ήταν ψηλότερο από τα άλλα («ἐκόλουε αἰεὶ ὅκως τινὰ ἴδοι τῶν ἀσταχύων ὑπερέχοντα, κολούων δὲ ἔρριπτε») χωρίς να πει λέξη για τον τρόπο διακυβέρνησης. Επιστρέφοντας στην Κόρινθο ο απεσταλμένος λέει στον Περίανδρο ότι ο Θρασύβουλος είναι παλαβός, ότι ρήμαζε τη σοδειά του τσαλαπατώντας τα καλύτερα στάχυα. Όμως ο Περίανδρος καταλαβαίνει το υπονοούμενο: Ο τύραννος της Μιλήτου τον συμβούλευε να εξοντώνει τους πολίτες που ξεχωρίζουν («τοὺς ὑπερόχους τῶν ἀστῶν φονεύειν»).

Προς Θεού ο Κούλης δεν είναι τύραννος. Δεν φονεύει τους καλύτερους από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Μόνο με κάθε τρόπο, θεμιτό ή αθέμιτο προσπαθεί να τους εξαφανίσει, όπως με την καθολική φίμωση, του παράνομα φυλακισμένου Ηλία μας.

Τράνταζε και τρόμαζε όλο αυτό το σάπιο ″Σύστημα″ η Ελεύθερη φωνή, μέσα από το καρτοτηλέφωνο των φυλακών. Έλεγε μόνο αλήθειες. Αφαιρούσε με τη δύναμη της λογικής τον ″φερετζέ″, που από πίσω του προσπαθούν να κρύψουν όλη αυτή την ″ασχήμια″ και δυστυχία που συσσώρευσαν στη ζωή μας. Ήταν η δική μας φωνή. Η φωνή της ελπίδας. Δεν της υπαγόρευε τι θα πει μία πολυπληθής κουστωδία συμβούλων. Της τα ψιθύριζε η καρδιά. Δεν μίλαγε σε πάμπολλα μικρόφωνα, μίλαγε όμως στην ψυχή μας. Δεν είχε ηλεκτρονικά και άλλα βοηθήματα, αλλά είχε μοναδική μεγάλη βοήθεια τις γνώσεις και τον ακέραιο χαρακτήρα, αυτού που την εξέφερε.

Κατά ένα παράξενο τρόπο, αυτά είναι και καλά νέα. Δείχνει ότι το Σύστημα ηττάται. Πετά ακόμα και το δημοκρατικό και συνταγματικό του προσωπείο. Δεν είναι σε θέση πια να κρατά τα προσχήματα. Δίνει την έσχατη απέλπιδα μάχη του, με ό,τι μέσον διαθέτει. Είμαι σίγουρη ότι αυτή η φωνή, σύντομα θα ακούγεται και πάλι στεντόρεια μέσα στη Βουλή. Είμαι σίγουρη ότι η δικαιοσύνη τελικά θα λάμψει και ο Ηλίας μας θα είναι πάλι ελεύθερος. Υπάρχουν δύο μαχητές που δεν μπορεί ποτέ να ηττηθούν: «Το δίκιο και η αλήθεια». Για αυτό και νομοτελειακά οι ΕΛΛΗΝΕΣ με τον ιδρυτή τους, Ηλία Κασιδιάρη θα νικήσουν. Και θα είναι μια νίκη όλων των Ελλήνων. Θα ανακαλύψουμε πάλι τα χαμένα ιδανικά και τις αξίες μας. Θα ανυψώσουμε το καταρρακωμένο φρόνημα. Θα κτίσουμε ένα όμορφο μέλλον για τα παιδιά μας. Θα κάνουμε την Ελλάδα μας και πάλι υπερήφανη.