Γράφει η Ιωάννα Καραδήμα,

Επιχειρηματίας εστίασης, υποψήφια Ανατολικής Αττικής

Την Δευτέρα 8 Νοεμβρίου έγινε μια συνάντηση του Πρωθυπουργού με εκπροσώπους συλλόγων εμπορίου και εστίασης. Μια συνάντηση που μπορεί να "δένει" στο επικοινωνιακό προφίλ της κυβέρνησης αλλά για τους ανθρώπους του λιανεμπορίου και της εστίασης ήταν το απόλυτο τίποτα.

Μία ντουζίνα γραβατωμένοι κύριοι, φωτογραφήθηκαν με τον Πρωθυπουργό και τον άκουσαν να τους λέει τα γνωστά και τετριμμένα του. Ότι πρέπει οι κλάδοι να "βάλουν πλάτη" στην αντιμετώπιση της πανδημίας και ότι η οικονομία δεν θα κλείσει φέτος. Η οικονομία μπορεί να μην κλείσει (γιατί προφανώς δεν υπάρχουν λεφτά για αποζημιώσεις) φέτος, αλλά θα κλείσει η πλειοψηφία των μικρών επιχειρήσεων, εφόσον συνεχιστούν αυτά τα μέτρα. Αυτό όμως, ουδόλως φαίνεται να απασχολεί τους εκπροσώπους των συλλόγων, οι οποίοι δεν απαίτησαν τίποτα, για τίποτα δεν απείλησαν και τίποτα δεν διεκδίκησαν. Απλά ψέλλισαν τα αυτονόητα, όπως πχ το γιατί τα υπερκαταστήματα να εξαιρούνται από τα rapid tests και ψέλλισαν το επίσης αυτονόητο, το γιατί οι ανεμβολίαστοι να μην μπορούν να εισέρχονται στο εσωτερικό των καταστημάτων εστίασης με rapid test.

Όμως όλα αυτά δεν είναι η ουσία του προβλήματος αλλά μονάχα οι λεπτομέρειες. Γιατί ειδικά στην εστίαση, από την πρώτη στιγμή της επαναλειτουργίας της τον Μάιο (ο Θεός να την κάνει επαναλειτουργία), επιβλήθηκαν περιορισμοί στον τρόπο εργασίας, στην χρήση των χώρων και στην χωρητικότητα αυτών. Αυτό δε, έγινε και γίνεται χωρίς καμία αποζημίωση για τον χαμένο τζίρο και τα μειωμένα έσοδα. Τώρα και πάλι, η εστίαση και το λιανεμπόριο, στοχοποιούνται ως χώροι υπερμετάδοσης του ιού και της αύξησης των κρουσμάτων. Λες και αυτοί φταίνε για την αναποτελεσματικότητα των μέτρων ή γιατί μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών αρνείται να εμβολιαστεί.

Όμως όχι, η εστίαση φταίει και πάλι και αυτή θα πρέπει να κάνει την βρώμικη δουλειά, αποκλείοντας πελάτες λόγω του ότι, όχι είναι άρρωστοι, αλλά για τις προσωπικές τους επιλογές. Αν δεν παίξει αυτόν τον ρόλο, του χωροφύλακα και του υγειονομικού, τότε κινδυνεύει με υπέρογκα πρόστιμα, κλείσιμο και αυτόφωρα.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά την ίδια στιγμή που καλείται να λειτουργήσει με αποκλεισμούς ενός σημαντικού κομματιού της κοινωνίας, σε λίγο θα κληθεί να πληρώσει και τα σπασμένα του προηγούμενου λοκντάουν. Γιατί από τον Ιανουάριο θα αρχίσουν οι πληρωμές των «επιστρεπτέων προκαταβολών», οι οποίες να θυμίσουμε ότι ήταν δανεικά και όχι χαρισμένα χρήματα. Το που θα βρεθούν αυτά τα χρήματα, μετά από μήνες συνεχούς υπολειτουργίας μόνο οι εγκέφαλοι της κυβέρνησης ίσως να ξέρουν. Ίσως πάλι, να μην τους νοιάζει καν και να προτιμούν να δουν λουκέτα στην αγορά, εξάλλου ο κ. Άδωνις δεν ήταν εκείνος που μίλησε για «κλείσιμο η συγχώνευση των μικρών επιχειρήσεων»; Ακόμα, δεν πρέπει να ξεχνάμε, τις αυξήσεις στα τιμολόγια της ενέργειας, τις αυξήσεις στις πρώτες ύλες αλλά και την μείωση της αγοραστικής δυνατότητας του κοινού, ακριβώς λόγω αυτής της ακριβείας. Αυτά τα επωμίζονται οι επιχειρήσεις, προσπαθώντας να μην προβούν σε απολύσεις εργαζομένων και απορροφώντας την «χασούρα».

Όλα αυτά, προφανώς και πάλι, δεν φαίνεται να ξέρουν να τα πουν οι εκπρόσωποι των συλλόγων. Ή απλά δεν θέλουν να τα πουν για μην γίνουν δυσάρεστοι στην κυβέρνηση και τα κανάλια καθώς τα λίγα λεπτά σε ένα τηλεοπτικό παράθυρο ή η υπόσχεση μιας θέσης σε ένα ψηφοδέλτιο, είναι πιο σημαντικά από τα προβλήματα του κλάδου τους. Όμως και στους συλλόγους γίνονται εκλογές και στα σωματεία και να είναι σίγουροι ότι οπότε γίνουν αυτές, δεν θα προσέλθουν για να ψηφίσουν μόνο οι γνωστοί και οι φίλοι τους αλλά και αυτοί που σε αυτό το δυστοπικό περιβάλλον εργασίας, υποεκπροσωπούνται από αυτούς.