Γράφει η Σοφία Ναρλίδου,

Υποψήφια Βουλευτής Πέλλας

Η μεγάλη παράσταση ολοκληρώθηκε. Η πρόταση μομφής της ανύπαρκτης και σε όλα συμβατά με την κυβέρνηση, αντιπολίτευση δεν πέρασε καθώς τα πυροτεχνήματα σκάνε στον αέρα χωρίς συνέχεια. Ο κ. Τσίπρας δεν μπόρεσε να πιαστεί από το σωσίβιο που έριξε στον εαυτό του.

Από την άλλη ο «ανανεωτικός» κ. Ανδρουλακης, είπε ναι στη πρόταση μομφής αλλά όχι σε εκλογές. Πραγματικά ο ιδιαίτερος ρόλος του σεναρίου  της παράστασης δόθηκε στο ποιον νέο. Τι να κάνεις, πρέπει να μάθει το παιδί το «δίπολο», να θυσιάζεται για την…. πολιτική κι ας φαίνεται ως… διαταραχή.

Δεν θέλω να σχολιάσω περαιτέρω, προσθέτοντας απλά τον κομπάρσο της όλης παράστασης, που λέγεται Κυριάκος Βελόπουλος, ο οποίος αποκαλύπτει (πέρα από τις επιστολές που έχει στη κατοχή του από τον Ιησού) πως δεν μπορεί να κάνει πράξη τον «πάταγο» που προκαλεί συνήθως με τα λόγια του. Ο Μανώλης με τα λόγια όμως, χτίζει ανώγεια και κατώγεια, λέει ο ελληνικός λαός.

Και επιστρέφουμε στην πραγματικότητα. Η ακρίβεια σε βασικά αγαθά, πετρέλαιο και ενέργεια που τσουρουφλίζουν τον κόσμο παραμένουν, με τη κυβέρνηση μέσα στο χάος που δημιουργεί να κοιτά ως «νικήτρια» της παράστασης, άπραγη, ανίκανη και πραγματικά διχαστική.

Οι αγρότες ετοιμάζουν κινητοποιήσεις, καθώς ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης τους εμπαίζει απροκάλυπτα, με κάτι παιχνιδάκια στο ΦΠΑ των λιπασμάτων. Πιστέψαμε ότι το χειρότερο είχε τελειώσει κάπου εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μας επιφύλασσε έκπληξη κάποιος Λιβανός.

Και έτσι είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα.

Τόσο καταστροφική όσο το μυαλό του Κυριάκου Μητσοτάκη. Που συνεπικουρείται από τα μυαλά των υπολοίπων αρχηγών, που στο σενάριο που ανέφερα πιο πάνω, χαλαρώνει την παράσταση με αποτέλεσμα να αποκοιμηθεί ο θεατής.

Δηλαδή ο έρμος ελληνικός λαός.