Η πάντα δραστήρια νυν βοηθός Υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ βρέθηκε τις προηγούμενες ημέρες στην ευρύτερη περιοχή μας σε ένα τριπλό ταξίδι ανώτερων διπλωματικών επαφών, το οποίο ξεκίνησε από την Άγκυρα, συνεχίστηκε στην Αθήνα και κατέληξε στην Λευκωσία.

Από τις συναντήσεις αυτές, τρεις φαίνεται να είναι οι άμεσες επιδιώξεις της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής: α) η αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας στα πλαίσια της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, β) η πίεση για μεγαλύτερη εμπλοκή της Ελλάδος στον πόλεμο της Ουκρανίας, γ) η επιβολή μιας ενεργειακής πολιτικής αξονισμένης με τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

Η αναθέρμανση των σχέσεων ΗΠΑ - Τουρκίας παίρνει σάρκα και οστά, αναβαθμίζοντας τη θέση της γειτονικής μας χώρας. Στις συναντήσεις της Νούλαντ με τους Καλίν και Τσαβούσογλου μπήκαν οι βάσεις για τον «στρατηγικό μηχανισμό» συνεργασίας σε οικονομία και άμυνα, ενώ την ίδια στιγμή το «Στέιτ Ντιπάρντμεντ» ανακοίνωσε την επανένταξη της Άγκυρας στο πρόγραμμα των F-16. Κάπως έτσι, λοιπόν, τελειώνει το αφήγημα της «απομονωμένης Τουρκίας», μένοντας για μας μόνο οι ΝΑΤΟϊκές «ευχές» (και όχι εγγυήσεις) πως η Τουρκία δεν πρόκειται να επιτεθεί στην Χώρα μας…

Στην Αθήνα, η Νούλαντ, συναντήθηκε με τον ΥΠΕΞ Δένδια, τον ΥΠΑΜ Παναγιωτόπουλο, καθώς και τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη. Στις (όχι και τόσο εθιμοτυπικές) συναντήσεις, αφού εξήρε την Χώρα μας για την στήριξη που προσφέρει στην Ουκρανία, ζήτησε ακόμη μεγαλύτερη συμμετοχή της Ελλάδος στις ΝΑΤΟϊκές επιχειρήσεις εναντίον της Ρωσίας με αποστολή στρατιωτικού υλικού (ακόμη και πρώτης γραμμής), τόσο απευθείας στην Ουκρανία, όσο και στα πλαίσια της «Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης» που αναπτύσσει το ΝΑΤΟ στην Βουλγαρία.

Στον τομέα των ενεργειακών, η Νούλαντ, χάραξε τα πλαίσια στα οποία θα επιτρέψουν οι ΗΠΑ να κινηθεί η Χώρα μας, στην πορεία για την λεγόμενη «ενεργειακή απεξάρτηση» από το ρωσικό αέριο. Τα πλαίσια αυτά είναι ασφυκτικά. Δεν χωράνε τον «κοστοβόρο και χρονοβόρο» East Med, προβλέπουν ως μονόδρομο την ενίσχυση του αμερικανικού LNG (τρίβουν τα χέρια τους οι εγχώριοι εφοπλιστές), ενώ θεωρούν πως η όποια συζήτηση για την ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης θα πρέπει να περιλαμβάνει και την Τουρκία, κλείνοντας το μάτι σε μειοδοτικές λογικές συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου που νομιμοποιούν και αποθρασύνουν ακόμα περισσότερο τις αναθεωρητικές βλέψεις της τουρκικής «Γαλάζιας Πατρίδας».

Τέλος, σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, στην Κύπρο είχαμε, για μια ακόμη φορά, ένα λεκτικό (και όχι μόνον) ατόπημα, δηλωτικό των, όχι και τόσο κρυφών, προθέσεων του ΝΑΤΟ, με την Νούλαντ να αποκαλεί «πρόεδρο» τον ηγέτη του ψευδοκράτους Ερσίν Τατάρ, αναγνωρίζοντας επί της ουσίας την παράνομη αυτή οντότητα (όπως είχε πράξει προηγουμένως και ο Ρώσος ΥΠΕΞ Λαβρόφ, αναφερόμενος σε «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου»), ασχέτως αν μετά ζήτησε «συγνώμη» από την Κυπριακή Δημοκρατία.

Οι εντολοδόχοι των Αθηνών συνεχίζουν στον μόνιμο ενδοτικό ρυθμό τους…

Γιώργος Μάστορας