Γράφει ο Αλέξανδρος Ζερβέας,
υποψήφιος βουλευτής Βόρειου Τομέα Αθηνών Β1 και μέλος του Πανελλήνιου Συμβουλίου
Οριστικοποιήθηκε το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών στην γείτονα Ιταλία. Ως αναμένετο η συμμαχία των Εθνικιστών – πατριωτών, Μελόνι, Σαλβίνι, Μπερλουσκόνι κατήγαγε μεγαλειώδη νίκη, σκορπώντας ενθουσιασμό στους Ιταλούς- και όχι μόνο- Εθνικιστές και σπέρνοντας θλίψη, αν όχι τρόμο, στις ψυχές των οπαδών της παγκοσμιοποιήσεως. Πιό συγκεκριμένα το κόμμα της Μελόνι συγκεντρώνει το 26% των ψήφων και η τριπλή συμμαχία το 44%. Το αποτέλεσμα αυτό θα αποτελέσει την σπίθα που θα ξεκινήσει την φωτιά της αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Μία ημέρα ελπίδας ανέτειλε επιτέλους για τα πολύπαθα από τις πολιτικές μάστιγες της αριστεράς και του φιλελευθερισμού ευρωπαϊκά Έθνη. Μία ημέρα Εθνικού Φωτός, εν μέσω του επιβαλλόμενου πολυφυλετικού και πολυπολιτισμικού Σκότους.
Ο εκλογικός θρίαμβος δεν ήλθε αβρόχοις ποσίν. Η Συμμαχία αφουγκράστηκε τις ανησυχίες και φόβους του ιταλικού λαού, σχεδίασε με προσοχή την πολιτική στρατηγική της, απέφυγε τις πάσης φύσεως ακρότητες και ασφαλώς φρόντισε να συνάψει συμμαχίες και με δυνάμεις εκτός Ιταλίας. Επίσης, η παγκοσμίως διεφθαρμένη ελίτ δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Ενεργοποίησε το παγκόσμιο Σύστημα εντός κι εκτός Ιταλίας ώστε να μην επιβεβαιωθούν τα ανησυχητικά γι’ αυτήν δημοσκοπικά ευρήματα. Ως ύστατη εφεδρεία κινητοποίησε την διαβόητη πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για να προειδοποιήσει τους Ιταλούς ότι η ψήφος τους εφόσον θα έχει εθνικιστική χροιά θα έχει και οικονομικές συνέπειες. Επί λέξει δήλωσε: «Αν δυσκολέψουν τα πράγματα στην Ιταλία, έχουμε τα αναγκαία εργαλεία για να παρέμβουμε αποτελεσματικώς». Το ιταλικό Έθνος απέκρουσε βεβαίως σθεναρά τις απειλές της Ούρσουλα και ψήφισε για ένα μέλλον Ελευθερίας και εθνικής ανεξαρτησίας.
Το πόσο θορυβήθηκε η διεφθαρμένη ελίτ και το Σύστημα φαίνεται από τις αντιδράσεις τους, ιδίως στην υπό αριστερή ιδεοληπτική κατοχή πατρίδα μας. Αριστεροί και φιλελεύθεροι, φιλελεύθεροι και αριστεροί, άφησαν στην άκρη όσα δήθεν τους χωρίζουν και θυμήθηκαν όσα πραγματικά τους ενώνουν. Θυμήθηκαν το μίσος τους για τις Αΐδιες Ιδέες της Φυλής και του Έθνους, την απέχθειά τους για την Θρησκεία, την αντιπάθειά τους για τον θεσμό της Οικογενείας. Τα θυμήθηκαν επειδή μετά βαθιάς λύπης τους μία πιστός της Παραδόσεως θα κυβερνήσει την γειτονική μας χώρα. Αλλά ο μεγαλύτερος φόβος τους ή για να είμαι ακριβής τρόμος τους είναι να παρατηρηθεί το ίδιο φαινόμενο στην Ελλάδα μας. Γνωρίζουν ότι το φαινόμενο του μιμητισμού είναι ιδιαίτερα αρεστό στην ανθρώπινη φύση κι επίσης γνωρίζουν ότι πέρα από τα ψευτοπατριωτικά δεκανίκια του προδοτικού – κλεπτοκρατικού τόξου υπάρχει ένα αληθινά εθνικιστικό και πατριωτικό κόμμα, φύλακας των ελληνικών Αξιών και πολέμιος των μισελληνικών προσπαθειών.
Στην πατρίδα μας, μόνο το Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ είναι σε θέση να αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα στον εθνικιστικό – πατριωτικό χώρο. Εδώ και δυόμιση χρόνια έχει αποδειχθεί ότι παρά τα πενιχρά οικονομικά μέσα, παρά την άδικη φυλάκιση του ιδρυτή του, του Ηλία Κασιδιάρη, και παρά την συνωμοσία σιωπής – διακοπτόμενη μόνο από τα ανησυχητικά για την διεφθαρμένη ελίτ δημοσκοπικά ευρήματα- με συνεχείς πολιτικές δράσεις σε όλη την ελληνική επικράτεια επηρεάζει τα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις Μέσων Μαζικής Εξαπατήσεως του Συστήματος οι επικεφαλής δημοσκόποι αναγκάστηκαν να παραδεχθούν ότι το Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ θα ευρίσκεται εντός του επόμενου κοινοβουλίου, φέρνοντας στα πρόθυρα εγκεφαλικού επεισοδίου Κοσιώνη και Τσαπανίδου αντίστοιχα. Για να μετατρέψουμε, όμως, τον φόβο τους σε τρόμο, το δυνάμει σε ενεργεία, οφείλουμε να στοιχηθούμε στις τάξεις του Κινήματός μας και να προσφέρουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Πίστη και Θέληση ας υπάρχει και πολύ σύντομα οι ΕΛΛΗΝΕΣ θα είναι οι κυρίαρχοι της ελληνικής πολιτικής σκηνής.
