Αντικρίζοντας την σημερινή κατάσταση, αυτό που αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε είναι μια πρωτοφανή απουσία νοήματος, μια εντελώς εκχυδαϊσμένη και κυνική μορφή πολιτικής και ένα καθεστώς συγκεκριμένα προσδιορισμένο όσον αφορά τις βασικές αντεθνικές, αντιλαϊκές και ανήθικες κατευθύνσεις του. Το σκηνικό της σήψης, όπως σκιαγραφείται από τις συνεχείς αποκαλύψεις για διαφθορά και σκάνδαλα, δεν είναι τίποτα το περίεργο στον μηδενιστικό κατήφορο. Η μάσκα που μας αναγκάζουν να φοράμε δεν αφορά μόνο τον ιό, αλλά καλύπτει και την έννοια διαφάνειας και νοήματος. Δείχνει ξεκάθαρα γκρίζες εικόνες από το ζοφερό «προσεχώς».
Πως θα είναι η Χώρα μας σε 5 χρόνια, σε 10 χρόνια, ή ακόμα και τους επόμενους μήνες το 2023; Επί της ουσίας, ποια και πόση Ελλάδα θα υπάρχει; Κι όλα αυτά τα ερωτήματα γίνονται ενώ βρισκόμαστε σε συνθήκες πρωτοφανούς εθνικής και κοινωνικής έκπτωσης της Χώρας, της Κυριαρχίας, της Ελευθερίας, της Κοινωνίας.
Για το σύστημα που εξουσιάζει την Πατρίδα και τον Λαό η απάντηση ύπαρξης είναι… απλή: «Προστασία» από ΗΠΑ και ΕΕ, ύπαρξη μέσω συνεχών τοκογλυφικών δανεισμών, διευκολύνσεις πάσης φύσεως για τους «συμμάχους», «ρεαλισμός» και μοιρασιά με την Τουρκία (κάτι το οποίο σημαίνει δορυφοροποίησή μας από αυτήν και αποδοχή μείωσης της κυριαρχίας μας). Ειπωμένο αλλιώς: Αν οι «σύμμαχοι» σχεδιάζουν μια προνομιακή σχέση με την Τουρκία, με ό,τι αυτό σημαίνει εις βάρος της Ελλάδος, είμαστε υποχρεωμένοι να το αποδεχτούμε. Δεν υπάρχει καμία διάθεση και γραμμή άμυνας και αποτροπής. Με την έννοια αυτή, η συρρίκνωση της Ελλάδος απέναντι στην Τουρκία είναι σχεδόν τετελεσμένο γεγονός. Το μόνο πρόβλημα γι’ αυτήν την «διευθέτηση», που πρακτικά σημαίνει κατάκτηση όλης της Κύπρου από την Τουρκία, τμήματος της Θράκης και του μισού Αιγαίου, είναι η αντίδραση του Ελληνικού Λαού.
Η τουρκική πλευρά κερδίζει διαρκώς έδαφος, ανεβάζει ασταμάτητα τον πήχη των διεκδικήσεών της, προσαρμόζει τις καταστάσεις (αλλαγή Προέδρου στις ΗΠΑ, διάσπαση απόψεων στην ΕΕ, προώθηση συνεργασίας με Ρωσία) και προωθεί το στρατηγικό της σχέδιο να καταστεί παγκόσμια δύναμη. Επιχειρεί να διαλύσει πλήρως το δεύτερο Ελληνικό κράτος (Κύπρος), αργά αλλά σταθερά, όπως ο βόας καταπίνει ένα μεγάλο θήραμα, ενώ ταυτόχρονα διεκδικεί επισήμως 158 νησιά και βραχονησίδες, αμφισβητώντας ξεκάθαρα την κυριαρχία της Ελλάδας.
Στην όλη κατάσταση, βοήθησε και η πανδημία στην συγκάλυψη αυτών των γεωπολιτικών εξελίξεων. Μια πανδημία βολική από κάθε άποψη. Η Βουλή ψήφισε νόμους που κάτω από άλλες συνθήκες θα συναντούσαν μεγάλη αντίδραση, το Σύνταγμα καταπατήθηκε βάναυσα, οι ελευθερίες και τα δικαιώματα το ίδιο. Το αλήστου μνήμης «λόκ ντάουν» είχε φρονηματιστικό χαρακτήρα, ενώ ταυτόχρονα δεν έγινε απολύτως τίποτα για την βελτίωση των υποδομών στην υγεία. Στήθηκε ένα ανελεύθερο πλέγμα τρομοκρατίας με τον Έλληνα φοβισμένο και κλεισμένο στο σπίτι του. Δεν αποτέλεσε επιλογή του καναπέ, αλλά αναγκαστικό κατ’ οίκον περιορισμό. Ποιος μπορεί να ξεχάσει εκείνες τις απίστευτες ημέρες με τον υποχρεωτικό εγκλωβισμό στα σπίτια μας, με τις άδειες μετακίνησης και την απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 9.00 το βράδυ τις καθημερινές ή από τις 6.00 το απόγευμα το Σαββατοκύριακο;
Μια τέτοια αντεθνική, αντιλαϊκή και ανήθικη κυβέρνηση, που στέρησε παντελώς τις ελευθερίες των Ελλήνων, που αποδεικνύεται σήμερα σε καθημερινή βάση ότι παρακολουθεί παράνομα τους πάντες και τα πάντα, δεν διστάζει σήμερα να καταπατά, για πολλοστή φορά, βάναυσα το Σύνταγμα και τους νόμους, με το να επιχειρήσει να δημιουργήσει μια (ν)τροπολογία-τέρας που θα αφαιρεί από ένα πολύ μεγάλο μέρος του Ελληνικού Λαού το αναφαίρετο δικαίωμά του να ψηφίσει την δική του κομματική επιλογή στις επερχόμενες εκλογές. Κατακρεουργώντας τις έννοιες της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και του Πλουραλισμού, η κυβέρνηση Μητσοτάκη θυμίζει, ολοένα και περισσότερο, με την συμπεριφορά της τον «Μεγάλο Αδερφό» από το Μνημειώδες έργο του Τζώρτζ Όργουελ «1984».
Γιώργος Μάστορας
