Λίγες ακόμη ημέρες απομένουν στην παρούσα κυβέρνηση, για την οποία ο οποιοσδήποτε αρνητικός χαρακτηρισμός είναι λίγος. Έχει καταφέρει να δώσει νέα διάσταση στον όρο «ο πάτος του βαρελιού» και ταυτόχρονα προσπαθεί να μας πείσει ότι έχουμε ένα καταπληκτικό επίπεδο ζωής. Δυστυχώς τα Τέμπη και η Θυσία των κατ’ ελάχιστον 57 αθώων ψυχών, κυρίως νέων, έδωσαν ένα δυνατό τράνταγμα στα δεσμά του «Σπηλαίου του Πλάτωνα» και οι πολίτες πλέον έχουν αρχίσει να βλέπουν την αληθινή διάσταση των έργων της κυβέρνησης.
Ένα σημαντικό κομμάτι του προσωπείου της ανθελληνικής κυβέρνησης του κου Μητσοτάκη, είναι το ξεπούλημα, η παραχώρηση και η απεμπολή όλων των πλουτοπαραγωγικών πόρων που σίγουρα διαθέτει σε μεγάλο βαθμό η Ελλάδα μας, με εξαίρεση την άκρως επικερδή «Πράσινη Ενέργεια». Την παρούσα περίοδο που χαρακτηρίζεται από μια έντονότατη οικονομική αβεβαιότητα, οι πλουτοπαραγωγικοί αυτοί πόροι είναι σίγουρα απαραίτητοι εάν πραγματικά θέλουμε η Ελλάδα να καταφέρει να σταθεί στα πόδια της, ανεξάρτητη από της καιροσκοπικές κινήσεις των δυτικών κεφαλαίων και των κέντρων εξουσίας. Στο άρθρο αυτό θα αναφερθώ στις κινήσεις της κυβέρνησης του κου Μητσοτάκη για την διαχείρηση των ενεργειακών μας πόρων και συγκεκριμένα των υδρογονανθράκων της ανατολικής Μεσογείου.
Εδώ και δύο χρόνια, η κυβέρνηση στην ουσία έχει απεμπολίσει κάθε δικαίωμα της Ελλάδας για εκμετάλλευση αυτών των υδρογονανθράκων. Αρχικά αν εξετάσουμε τις κινήσεις για τους υδρογονάνθρακες του Ιονίου, εδώ και πολλά χρόνια έχουν καθοριστεί οικόπεδα, έχει γίνει η κατανομή τους σε μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες, πλην όμως ουδεμία κίνηση δεν έχει γίνει για να αρχίσουν γεωτρήσεις. Τι ίδιο ισχύει και για την περιοχή δυτικά και νότια της Κρήτης, όπου οι προσπάθειες ερευνών από πλοία Γαλλικών συμφερόντων σταμάτησαν βίαια υπό την απειλή τουρκιών πολεμικών πλοίων και την ανοχή ή αδιαφορία της Ελληνικής πλευράς.
Ήδη από τον Απρίλιο του 2020 ο κος Δένδιας ως ΥΠΕΞ, είχε δηλώσει επίσημα ότι «Η Ελλάδα πιστεύει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει στον βυθό της Μεσογείου για να βρει αέριο και πετρέλαιο». Ακολούθησε τον Αύγουστο του 2020 η οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο, μιας σκόπιμα ελλειπέστατης ΑΟΖ που έφτανε μέχρι την μέση της Ρόδου, απεμπολούσε την σπουδαιότητα του Καστελόριζου και άφηνε πολλά παράθυρα για τουρκικές διεκδικήσεις. Παρόμοια δήλωση έκανε ο κος Δένδιας και στο Οσλό τον Φεβρουάριο του 2022.
Με την έκρηξη του πολέμου στην Ουκρανία και την ενεργειακή κρίση που ακολούθησε, η προοπτική εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων της ανατολικής Μεσογείου απέκτησε ιδιαίτερη σπουδαιότητα, κυρίως για τις ΗΠΑ οι οποίες εκτιμώ ότι αποσκοπούν να τις έχουν υπό τον έλεγχό τους. Αυτό ήταν κατά την άποψή μου και το κυριότερο στοιχείο των συνομιλιών κατά την επίσκεξη του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ κου Μπλίνκεν σε Άγκυρα και Αθήνα, στα τέλη Φεβρουαρίου του 2023. Μετά την επίσκεψη αυτή ακολούθησαν οι δηλώσεις της κας Μπακογιάννη ότι «δεν έχει ταμπού για την συνεκμετάλλευση (με την Τουρκία) των πόρων της ανατολικής Μεσογείου» και ότι είναι κατά της επέκτασης όλων των Χωρικών μας Υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και στην οριοθέτηση της Ελληνικής ΑΟΖ με την αντίστοιχη Κυπριακή.
Επόμενο κομβικό σημείο είναι ο καταστροφικός σεισμός στην Τουρκία, όπου καταστράφηκε ένα μεγάλο μέρος των δομών της χώρας αυτής και ο ρόλος των ενόπλων δυνάμεών της θεωρώ ότι έχει προς το παρόν εστιαστεί στην υποστήριξη των πληγέντων. Έκτοτε σημειώνεται μια έντεχνη προσπάθεια προσέγγισης από την Τουρκική πλευρά, χωρίς βέβαια να γίνονται υποχωρήσεις από τις παράλογες διεκδικήσεις της, απλώς επί του παρόντως δεν αναφέρονται ή δεν τονίζονται. Αντί αυτών υπάρχει το συγχαρητήριο μύνημα του Ερτογάν στον κο Μητσοτάκη για την εθνική μας επέτειο της 25ης Μαρτίου, το οποίο ήταν μεν τυπικό αλλά μπορούσε κάλιστα και να μην γίνει. Λέτε ο κος Μητσοτάκης να συγχαίρει την Τουρκία στην επέτειο άλωσης της Κωνσταντινούπολης ή της εισβολής στην Κύπρο;
Στην παρούσα φάση και μετά τον σεισμό, έχει τονιστεί από τα συστημικά μέσα της λίστας Πέτσα ότι η Τουρκία μας «Δίνει το Χέρι», «μας προτείνει χείρα φιλίας», οπότε θα πρέπει να την δεχθούμε. Κανένας δεν αναφέρει όμως ότι αυτή δεν είναι πραγματική φιλία αλλά «λυκοφιλία» η οποία στην παρούσα φάση εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τόσο τα τουρκικά σχέδια όσο και τα σχέδια των Μητσοτάκη και Τσίπρα, ενόψει μάλιστα και των επερχομένων εκλογών. Κατά τα άλλα δεν υπάρχει καμμία υπαναχώρηση από τις τουρκικές διεκδικήσεις που συνοψίζονται στο τρίπτυχο -όχι στην πλήρη επέκταση των Χωρικών μας Υδάτων – όχι στην εκτέλεση γεωτρήσεων από την Ελλάδα, - όχι στην «Στρατικοποίηση» των ελληνικών νησιών.
Οι τουρκικές διεκδικήσεις στη ανατολική Μεσόγειο (στο τμήμα της δυνητικής Ελληνικής ΑΟΖ) παραμένουν και μάλιστα γίνονται αποδεκτές από την ωφελιμιστική και άκρως υποχωρητική κυβέρνηση του κου Μητσοτάκη. Αυτό φαίνεται από τις πρόσφατες δηλώσεις της κας Μπακογιάννη για τα «ατελείωτα τουρκικά ακρογιάλια» (που ούτε στα μισά μας μας φτάνουν) και τα κατά την ιδία δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο. Μιλάει δηλαδή καθαρά η κα Μπακογιάννη για συνεκμετάλλευση όχι πλέον στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, αλλά τώρα μέσα στο ίδιο το Αιγαίο μας.
Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκαν και οι πρόσφατες συνομιλίες των ΥΠΕΞ Ελλάδας – Ισραήλ και Κύπρου. Εστιάστηκαν σύμφωνα με τις δηλώσεις στην κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και στα ενεργειακά. Οι τριμερείς συνομιλίες προετοιμάζουν το έδαφος για την επόμενη σύνοδο κορυφής 3+1 (Ελλάδα – Κϋπρος – Ισραήλ + ΗΠΑ), όπου φαίνεται η σπουδαιότητα που δίνουν οι ΗΠΑ στα ενεργειακά αποθέματα της περιοχής. Τα αναγραφόμενα στο βιβλίο «7 Προεδρικά Προρτραίτα» και οι κατηγορίες προς τον έλληνα πρωθυπουργό ευθέως για υπονόμευση των κυπριακών συμφερόντων, διαψέυθηκαν μεν από τον τέως Πρόεδρο κο Αναστασιάδη, αλλά εκτιμώ ότι επαληθεύονται από την εξέλιξη των γεγονότων.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν ξεκάθαρα την πρόθεση της κυβέρνησης αλλά και την σύμπλευση της δήθεν αντιπολίτευσης, για την συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων όχι μόνον της ανατολικής Μεσογείου αλλά και μέσα στο Αιγαίο μας, από Ελλάδα και Τουρκία. Η πρόθεση αυτή είναι ξεκάθαρα ανθελληνική. Αν γίνει αυτή η συνεκμετάλλευση γιατί χρειάζονται τους πόρους οι ΗΠΑ, τότε δεν πρόκειται η Ελλάδα να καταφέρει να αποκτήσει ανεξάρτητη υπόσταση αλλά θα παραμένει υπό την ομηρία των διαθέσεων ΗΠΑ, Αγγλίας και ΕΕ (δλδ Γερμανίας), τόσο σε οικονομικό, όσο και σε ενεργειακό, γεωπολιτικό και επίσης γεωγραφικό πλαίσιο, με τις διεκδικήσεις της Τουρκίας συνεχώς να εντείνονται.
Το 428 πχ στο Λαύριο βρέθηκε μια μεγάλη φλέβα ασημιού. Ο Θουκιδίδης κατάφερε και έπεισε τους Αθηναίους πολίτες να μην μοιραστούν τα κέρδη όπως ήταν σύνηθες, αλλά να τα διαθέσουν για την δημιουργία ισχυρού στόλου. Έτσι υπερίσχυσε η Αθήνα της Αίγηνας, έτσι αντιμετωπίστηκαν οι Πέρσες, έτσι έγινε η Αθηναϊκή συμμαχία, έτσι χτίστηκε ο Παρθενώνας. Στις επόμενες εκλογές πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι θα επιλέξουμε αν η Ελλάδα θα συνεχίσει να είναι υπό την ηγεμονία των μεγάλων της δύσης ή θα διεκδικήσουμε την ανεξαρτησία μας.
Η επιλογή αυτή είναι εύκολη γιατί κανένα κόμμα της Βουλής δεν μιλάει για επέκταση των Χωρικών Υδάτων στα 12 μν, οριοθέτηση της ΑΟΖ με Κύπρο και εκμετάλλευση των ενεργειακών μας πόρων. Όλοι αυτοί μιλάνε για πράσινη ανάπτυξη με υπέργηρες ανεμογεννήτριες. Εάν η ψήφος πάει στα κόμματα της Βουλής η Ελλάδα μας θα ξεπουληθεί στα ξένα συμφέροντα και θα συνεχίσει η πολιτική της λιτότητας και της υποτακτικότητας.Μόνο το Εθνικό κόμμα των Ελληνων έχει πρόγραμμα που περιλαμβάνει πλήρη εκμετάλλευση των ενεργειακών μας πόρων αποκλειστικά για την χώρα μας. Μόνον έτσι θα μπορέσει η Ελλάδα να κερδίσει την ουσιαστική ανεξαρτησία της και επιτέλους να ανακάμψει. Σε αυτές της εκλογές δίνεται επιτέλους η ευκαιρία στους πολίτες να μετρήσει η αναλογικότητα της ψήφου τους και να στηρίξουν ένα αληθινά πατριωτικό κόμμα, το Εθνικό κόμμα των Ελλήνων.
Αντιναύαρχος εα Μ. Παναγιωτόπουλος ΠΝ
Τομεάρχης Άμυνας στο Εθνικό κόμμα Έλληνες και
Υποψήφιος Βουλευτής στην Β2 – Δυτική Αθήνα
