Γράφει ο Χρήστος Μουλάς
Επειδή πολύς λόγος γίνεται για τη σύγκριση Ελληνικής επαναστάσεως και Γαλλικής, ότι δηλαδή η ελληνική επανάσταση έγινε με βάση την έμπνευση που της έδωσε αυτή και ο "Διαφωτισμός", της Ευρώπης έκρινα σκόπιμο να κάνω μία σύγκριση αυτών των δυο επαναστάσεων που απέχουν 32 χρόνια.
Η γαλλική επανάσταση είχε τα εξής χαρακτηριστικά:
α) ήταν επανάσταση κατά της μοναρχίας.
β) είχε επεισόδια και δολοφονίες Γάλλων κρατικών υπαλλήλων.
γ) είχε στόχο την κατάργηση των προνομίων των ευγενών.
δ) διακήρυττε τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη.
ε) διοικητική ενοποίηση της Γαλλίας.
στ) δήμευσε τα εκκλησιαστικά κτήματα.
ζ) ψήφισε Σύνταγμα.
Η Ελληνική επανάσταση είχε τα εξής χαρακτηριστικά:
α) έγινε κατά της Τουρκικής τυραννίας και όχι για το πολιτειακό καθεστώς.
β) είχε απώλειες ζωών όμως στις μάχες (πολεμικά γεγονότα) κατά των Τούρκων.
γ) δεν είχε κανένα ταξικό χαρακτήρα (Άρχοντες, κληρικοί και λαός ήταν μαζί)
δ) διακήρυττε στις εθνοσυνελεύσεις πολύ ορθά τους λόγους της επανάστασης και ένα φιλελεύθερο Σύνταγμα. (Επίδαυρο, Τροιζήνα, Άστρος και λοιπά)
ε) δεν δήμευσε περιουσίες εκκλησιαστικές, όπως έκανε αργότερα ο Όθωνας, επειδή τις διέθεσε η ίδια Εκκλησία στον αγώνα της επανάστασης του έθνους.
Συμπερασματικά λοιπόν ο αγώνας των Ελλήνων ήταν Εθνικός, με πλήρη συναίσθηση της αποστολής του Έθνους. Οι Έλληνες γνώριζαν ότι ήταν παιδιά των βυζαντινών, για αυτό και οι Τούρκοι τους έλεγαν Ρωμιούς. (Ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία) και εγγόνια των αρχαίων Ελλήνων που πολέμησαν τους Πέρσες, τόσο σαν πόλεις-κράτη, όσο και σαν ενωμένοι Έλληνες, υπό τον Αλέξανδρο τον Μέγα στην εκστρατεία του στην Ασία.
Ο αγώνας έγινε για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της πατρίδας την Ελευθερία και όχι για την αλλαγή ενός κυβερνήτη, μονάρχη ή του ίδιου του πολιτεύματος. Ενωμένοι όλοι οι Έλληνες, Προύχοντες, Κληρικοί, Μοναχοί, Δάσκαλοι, Κλέφτες, Αρματολοί, απλοί Αγρότες, Ψαράδες, Καπεταναίοι, αγωνίστηκαν μέχρις αίματος για να στηθεί ελεύθερο κράτος Ελληνικό (!!).
Ανεξαρτήτως ταξικής θέσεως, άρα δεν ήταν μία επανάσταση των φτωχών έναντι των πλουσίων. Αλλά υπήρχαν πλουσιότατοι άνθρωποι όπως η Μαντώ Μαυρογένους.
Που όλο τους τον πλούτο τον έδωσαν για τον αγώνα και έγιναν πάμφτωχοι.
Επίσης πολλοί ήταν πρίγκιπες όπως Υψηλάντηδες. Αλλά δεν φοβήθηκαν να χάσουν τη βόλεψή τους και αναλώθηκαν στον εθνικό αγώνα.
Επίσης πολλοί θυσιάστηκαν ενώ θα μπορούσαν να μείνουν στις θέσεις που κατείχαν, όπως ο πρωθυπουργός του σουλτάνου Μαχμούτ, Μουρούζης που αποκεφαλίστηκε.
Αλλά και ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε' ο οποίος κρεμάστηκε την ημέρα του Πάσχα στην κεντρική πύλη του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Στις 10 Απριλίου 1821 δύο εβδομάδες μετά την έναρξη της επαναστάσεως. Κλείνοντας έτσι επιγραμματικά, ήθελα να απαντήσω σε κάποιους εθνομηδενιστές, αλλά και διεθνιστές αριστερούς, που παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια, με την ιστορία, ότι η επανάσταση δεν είχε καμία σχέση με την Γαλλική, εκτός ίσως από το γεγονός ότι συσπείρωσε, στην αρχή εναντίον της, όλες τις Ευρωπαϊκές μεγάλες δυνάμεις...
