Την Παρασκευή στην Κύπρο, εορτάστηκε με στρατιωτική παρέλαση η επέτειος της ανεξαρτησίας της Μεγαλονήσου. Αυτό που αξίζει να παρατηρηθεί είναι ότι η επέτειος της ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, λίγο ενθουσιασμό προκαλεί τόσο στους Ελλαδίτες όσο και στους Κυπρίους Έλληνες. Και αυτό διότι όλοι γνωρίζουν ότι στόχος αυτών που θυσιάστηκαν δεν ήταν η «ανεξαρτησία» αλλά η Ένωσις. Αυτό είναι ριζωμένο στην ψυχή του ελληνικού λαού, σε όποιο κράτος και αν ζει. Η ανεξαρτησία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα στάδιο. Η τελική δικαίωση της θυσίας τους δεν μπορεί να είναι άλλη παρά η Ένωση με την Ελλάδα.
«Η ημέρα αυτή αποτελεί για εμάς τους πιστούς στα ιερά ιδανικά της ΕΟΚΑ και της Ένωσης, μέρα υπενθύμισης του χρέους μας απέναντι στους ήρωές μας που θυσιάστηκαν, παρά μέρα Ανεξαρτησίας και εορτής.
Το σχέδιο της Κυπριακής Ανεξαρτησίας δεν αποτελούσε ποτέ αποδεκτή λύση στους αγώνες των Ελλήνων της Κύπρου. Οι χιλιάδες των ηρώων, στη πολυαιώνια μάχη μας για τον Ελληνισμό και την Ένωση με την Μητέρα Πατρίδα, έδωσαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι το πιο ιερό ιδανικό του νησιού μας. Παρ’ όλα αυτά, η ίδια η πολιτική ηγεσία πρόδωσε τον Ελληνικό λαό της Κύπρου για τα δικά της συμφέροντα και μας οδήγησε σε μια λύση-παγίδα αγγλικής καταγωγής, που βασανίζει το νησί μας μέχρι σήμερα. Το πειραματικό Σύνταγμα, που ήταν γεμάτο νοσηρές ρήτρες, καθιστούσε τους Έλληνες της Κύπρου όχι ως κυρίαρχους στον τόπο τους αλλά ως συγκάτοικους με τους Τούρκους σε ένα έδαφος που μόνο σε Έλληνες δεν άνηκε πλέον. Ο άδικος καταμερισμός της εξουσίας σε ένα παράλογο αριθμό τουρκοκυπρίων, ήταν αναμενόμενο ότι θα οδηγούσε σε καταστροφικά αποτελέσματα.
Τονίζουμε, πως η υπογραφή του Μακαρίου, στις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, μένει ανεξίτηλη στη μνήμη μας, υπενθυμίζοντάς μας πως ο ιερέας ακολούθησε τα δικά του συμφέροντα ρίχνοντας την Κύπρο στο βόθρο του Συντάγματος, ενώ η Ένωση ξεχάστηκε από τους φανατικούς οπαδούς του.
Σήμερα, 61 χρόνια μετά από τον πρώτο εορτασμό της μιασματικής Κυπριακής Δημοκρατίας, αντικρίζουμε ένα κράτος γεμάτο ατέλειες και προβλήματα. Το μισό μας νησί κατέχεται από τους Τούρκους ως αποτέλεσμα της Μακαριακής ανικανότητας, ενώ τόσα χρόνια μετά, κάποιοι τολμούν να κατηγορούν τον Στρατηγό Διγενή και τους υποστηρικτές της ιερής ιδέας. Το κάλεσμα όμως, για επέμβαση στο νησί που χρησιμοποιούν οι εχθροί ως δικαιολογία μετά από δεκαετίες, το προσπερνούν.
Τέλος, γιορτάζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία, μιλούν για λύσεις Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, αποδεικνύοντάς μας πως η προδοτική πολιτική δεν πέθανε με τον Μούσκο.
Το Σύνταγμα του 60 διέλυσε τις προσπάθειες όλων των γενεών της Κύπρου. Δεν βρίσκει όμως ευτυχώς, καθολική υποστήριξη, παρά μόνο από τους κοιμισμένους και τα πρόβατα του τόπου. Εμείς οι Ενωτικοί που απομείναμε, πιστοί στους σκοπούς που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας, θα φωνάζουμε μέχρι το θάνατό μας: Ένωσιν και μόνον Ένωσιν!», ανέφερε η σχετική ανακοίνωση των Κυπρίων φοιτητών του ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ για τη χθεσινή ημέρα.