Δύο «συγγνώμες», σε δύο μεγάλες στιγμές, από ανθρώπους της εθνικής μας ομάδας πόλο, που δίδαξαν ενσυναίσθηση και ήθος.
Μια λέξη με βαρύτητα, που κρύβει μεγαλείο, ενσυναίσθηση κι ευαισθησία. Που δείχνει θάρρος για την ανάληψης της όποιας ευθύνης. Που πολλές φορές απαλύνει τον πόνο και δεδομένα εμπνέει σεβασμό. Δύο από τα πρόσωπα της εθνικής μας ομάδας πόλο ανδρών, έχουν βγει μπροστά σε δύο διαφορετικές συνθήκες, με πολλές όμως ομοιότητες και κοινό παρανομαστή, αυτή τη λέξη και την σπουδαιότητά της.
Το 2021 ήταν ο αρχηγός της εθνικής, Γιάννης Φουντούλης, λίγα λεπτά αφότου η εθνική ομάδα πόλο ανδρών, είχε πάρει μεγαλειώδη πρόκριση στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων, την στιγμή που η χώρα βρισκόταν εν μέσω καταστροφικών πυργκαγιών. Ο κάπτεν της «γαλανόλευκης» είχε τότε απολογηθεί για τη χαρά που μπορεί να εξέφραζαν οι διεθνείς μας σε μια στιγμή μεγάλου πόνου για τη χώρα.
«Ειλικρινά με ό,τι συμβαίνει στη χώρα μας, έχουμε επηρεαστεί πάρα πολύ. Με το πόσο πόνο έχει προκαλέσει στους Έλληνες όλο αυτό που γίνεται με τις φωτιές. Δεν μπορώ να αφιερώσω κάποια σημερινή εμφάνιση στους ανθρώπους αυτούς, γιατί εμείς εδώ παίζουμε πόλο. Πίσω στη χώρα μας κινδυνεύουν ζωές, καταστρέφονται περιουσίες και δε νομίζω ότι μια νίκη μπορεί να απαλύνει τον πόνο των ανθρώπων, με ό,τι συμβαίνει. Πραγματικά μας θλίβει πολύ. Ευχόμαστε να περιοριστούν όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα και να μην κινδυνέψει κανένας. Άνθρωπος, ζώα, φύση. Εμείς μέσα από αυτές τις συνθήκες ζητάμε ένα προκαταβολικό συγγνώμη προκαταβολικά για τη χαρά που δείχνουμε να έχουμε, πόσο ενθουσιασμό. Αγωνιζόμαστε όλοι μας τη ζωή για να πραγματοποιήσουμε αυτό το όνειρο, οπότε με όλο τον σεβασμό θα πανηγυρίζουμε όσο μπορούμε. Το μυαλό μας όμως είναι στην Ελλάδα και στους ανθρώπους που περνούν δύσκολα αυτές τις ώρες», ήταν τα λόγια του που είχαν συγκλονίσει το πανελλήνιο.
Δύο χρόνια μετά, μια άλλη «συγγνώμη» από τα χείλη του ομοσπονδιακού μας προπονητή, Θοδωρή Βλάχου, αυτή τη φορά, ήρθε λίγο μετά τον χαμένο τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος υγρού στίβου. Ο Θοδωρής Βλάχος φανερά φορτισμένος, βγήκε μπροστά, ανέλαβε όλη την ευθύνη για μια του απόφαση στο παιχνίδι, που θεώρησε ότι έκρινε την έκβαση του αγώνα, και απολογήθηκε στα παιδιά του, αλλά και σε όλο τον κόσμο.
«Έκανα το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου σε μία φάση, που θα έκρινε τον τελικό. Ήμασταν δύο με έναν μπροστά για να βάλουμε γκολ. Πήρα τάιμ άουτ... Το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου, στη μεγαλύτερη στιγμή της Εθνικής Ομάδας. Συγγνώμη από τα παιδιά και απ' όλο τον κόσμο. «Κάναμε μεγάλη προσπάθεια, φτάσαμε στη πηγή και δεν ήπιαμε νερό. Θα έχουμε κι άλλες ευκαιρίες, αλλά αυτή ήταν μοναδική», ήταν τα λόγια του.
Γι’ αυτούς τους λόγους, για την προσπάθεια και τους κόπους, για εμάς η Εθνική μας γύρισε με το χρυσό μετάλλιο! Η Εθνική ομάδα πόλο αντρών απέδειξε ότι το μέλλον της ανήκει! Τα ίδια και με τις γυναίκες! Για τις ομάδες αυτές αισθανόμαστε μόνο Υπερηφάνεια!
