Ως γνωστόν, κάθε επιχείρηση που επιθυμεί να δημιουργήσει χώρους αναψυχής και διασκέδασης, ιδίως για τους μικρούς μας φίλους, δηλαδή τα παιδιά, πρέπει να κατέχει και την προβλεπόμενη άδεια πιστοποίησης για την ασφάλεια τους, πράγμα απόλυτα ορθόν.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια το Ελληνικό κράτος λειτουργώντας σαν κοινός φοροεισπράκτορας και αδιαφορώντας πλήρως για το μέλλον αυτών των επιχειρήσεων, έχει οδηγήσει εκατοντάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις στον οικονομικό στραγγαλισμό, αναγκάζοντας τες να "ξηλώνουν" τις εγκαταστάσεις τους αφού δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.
Ενδεικτικά θα αναφέρουμε ότι με το καθεστώς που ίσχυε πριν, η επιχείρηση ήταν υποχρεωμένη κάθε δυο χρόνια να πληρώνει ένα ποσό της τάξεως των 450 ευρώ σε κλιμάκιο ελεγκτών από ιδιωτικές εταιρίες πιστοποίησης ασφαλείας ώστε να έχουν την απαραίτητη άδεια λειτουργίας. Σήμερα, με την δημιουργία της ΕΒΕΤΑΜ η οποία αποτελεί φορέα του δημοσίου, κάθε ιδιώτης που επιθυμεί να λειτουργήσει έναν κοινόχρηστο χώρο με παιδικές δραστηριότητες (τραμπολίνα, σπιτάκια, κούνιες, τραμπάλες κτλ), θα πρέπει αναγκαστικά να απευθυνθεί σε αυτήν, για την απαραίτητη πιστοποίηση ασφαλείας.
Αυτό θα ήταν θεμιτό αν δεν αναγκαζόταν να πληρώσει 850 ευρώ + ΦΠΑ + τα οδοιπορικά έξοδα των ελεγκτών αφού η έδρα της ΕΒΕΤΑΜ είναι στον Βόλο! Κάτι εξωφρενικό, ιδίως για τα επαρχιακά κέντρα. Μιλάμε επί της ουσίας για ένα συνολικό ποσό της τάξεως των 1200 με 1300 ευρώ τον χρόνο που αποτελεί οικονομική τροχοπέδη για τις επιχειρήσεις αυτές, με αποτέλεσμα είτε να "ξηλώνουν" όπως αναφέραμε παραπάνω τις ήδη υπάρχουσες εγκαταστάσεις τους είτε να χρεώνουν επιπλέον είσοδο στα παιδιά.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να τονιστεί ότι δεν αναφερόμαστε σε επιχειρήσεις παιδότοπων που ούτως ή άλλως οι περισσότερες εξ ’αυτών χρεώνουν είσοδο για τις υπηρεσίες τους, αλλά κυρίως για επιχειρήσεις εστίασης ή/και καφέ που έχουν τέτοιους χώρους για την απασχόληση των παιδιών.
Μιλάμε για μια κατάσταση που πρέπει να αλλάξει άμεσα και να τεθεί προς δημόσιο διάλογο. Η θέση των ΕΛΛΗΝΩΝ είναι ότι πρωτίστως προέχει η ασφάλεια των παιδιών όποτε και επιβάλλεται να υπάρχει ο σχετικός έλεγχος για την κατάσταση των χώρων αυτών, τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο. Παράλληλα όμως, κάθε ενδιαφερόμενος θα πρέπει να έχει και το δικαίωμα της επιλογής στον φορέα που θα επιλέξει για την πιστοποίηση των εγκαταστάσεων του, είτε αυτός είναι δημόσιος είτε ιδιωτικός.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι τα περισσότερα ατυχήματα έχουν συμβεί σε παιδικά πάρκα την εποπτεία των οποίων έχουν οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης και τα οποία σε πολλές περιπτώσεις δείχνουν σημάδια εγκατάλειψης..
Γιώργος Μανούσος
