Πλησιάζει η ημέρα που θα ταρακουνήσουν το “Σύστημα” οι Έλληνες Εθνικιστές, με επικεφαλής τον πολιτικό κρατούμενο Ηλία Κασιδιάρη. Μεγάλος είναι ο πανικός που προκαλεί ο Ηλίας στα συστημικά κόμματα. Ουδέποτε απετόλμησαν να τον αντιμετωπίσουν επί ίσοις όροις. Στα επιχειρήματα, στη Λογική, στον ορθό πολιτικό λόγο, στις Ιδέες, στα Ιδανικά, απαντούν με τα μόνα όπλα που διαθέτουν: Χρήματα, διαπλοκή, παραδικαστικά, (ν)τροπολογίες, ψέματα και άφθονη λάσπη. Σε αυτήν την προεκλογική περίοδο πρόσθεσαν και την πλήρη αποσιώπηση. Τα ΜΜΕ, απεκδυόμενα ακόμα και αυτό το δήθεν δημοκρατικό προσωπείο, πάντα πιστά στα διαπλεκόμενα συμφέροντα, “εξαφάνισαν” την Παράταξη «Ελεύθεροι Αθηναίοι». Ευτυχώς όμως ακόμα υπάρχει το διαδίκτυο, που δεν ελέγχεται πλήρως. Σε αυτό διαπιστώσαμε το πόσο ικανοί είναι οι Δημοτικοί Σύμβουλοι, οι οποίοι στελεχώνουν τον Συνδυασμό: «ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ». Από το διαδίκτυο επίσης μάθαμε το πρόγραμμα του Ηλία Κασιδιάρη για τον Δήμο Αθηναίων. Είναι περιττό να πλέξω διθυράμβους γι αυτό το πρόγραμμα, ο κάθε εχέφρων μπορεί να το διαβάσει και να κρίνει. Σίγουρα όμως έχει μια σημαντική διαφορά από τα προγράμματα των άλλων συνδυασμών: Μπορεί να εφαρμοστεί. Την πιστή εφαρμογή του, εγγυάται το Ποιόν, το Ήθος, οι Ικανότητες, η Εμπειρία και κυρίως η Θέληση του Ηλία Κασιδιάρη.
Θα «κομίσω γλαύκα εις Αθήνας» αν σας περιγράψω το πως κατάντησαν την Αθήνα μας όλοι αυτοί που τώρα διεκδικούν πάλι την ψήφο μας. Είναι κουραστικό να αναφέρω: Την ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα, τους λαθρομετανάστες, τους άστεγους προσφάτως φτωχοποιημένους Έλληνες, τη βρωμιά, τα καταρρέοντα σχολεία, τα εγκαταλειμμένα τέως πανέμορφα και νυν υπό κατάληψη νεοκλασικά, τα τρισάθλια και πολλές φορές ανύπαρκτα πεζοδρόμια, τις βωμολοχίες στους τοίχους, τα κουρελιασμένα πανό και αφίσες και πολλά άλλα θλιβερά και τραγικά. Θα επισημάνω όμως κάτι ενδεικτικό της κενότητας των εκάστοτε κυβερνώντων. Δεν υπάρχει στην πρωτεύουσα της Ελλάδος ένα άγαλμα από παγκόσμιες Προσωπικότητες όπως: Φίλιππος, Μιλτιάδης, Αγησίλαος, Θεμιστοκλής, Κίμων, Ξενοφών και εκατοντάδες άλλοι. Ούτε των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων όπως: Μέγας Κωνσταντίνος, Ιουστινιανός, Ηράκλειτος κλπ. Δεν θα δείτε ανδριάντες από τους μέγιστους της παγκόσμιας διανόησης, όπως ενδεικτικά: Πυθαγόρας, Θαλής, Αναξίμανδρος, Ευκλείδης, Επίκουρος κλπ. Δεν υπάρχουν αγάλματα μεγίστων καλλιτεχνών της παγκόσμιας δημιουργίας, όπως Φειδίας, Ζεύξις, Θέογνις, Αλκαίος κλπ. Δεν φιλοτιμήθηκε κανένας Δήμαρχος να στήσει ανδριάντες για τους θεμελιωτές της παγκόσμιας επιστήμης, όπως: Αρίσταρχος, Ίππαρχος, Ιπποκράτης, Αρχύτας, Ηράκλειτος, Ηρόδοτος, Θουκυδίδης κλπ. Ευτυχώς όμως έχουμε την «κεφάλα του Σβορώνου» να αποτίουν φόρο τιμής, κάθε χρόνο, οι “δημοκράτες”.
Βαδίζουμε προς τις κάλπες εν μέσω ενός καταιγισμού τραγικών γεγονότων και δυσοίωνων προβλέψεων. Αρκετό γκρίζο έριξαν στη ζωή μας. Μας γέμισαν με άφθονη πίκρα και απογοήτευση. Δεν επιθυμώ να αναφερθώ πάλι στην ακρίβεια, στην εγκληματικότητα, στην ηθική καταβαράθρωση κλπ. Απλώς θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις με αφορμή τα γεγονότα των τελευταίων ημερών:
Ακούγοντας και διαβάζοντας τα μύρια όσα για την εγκληματική και συνάμα τραγελαφική αντιμετώπιση του ΟΑΚΑ, ξέρω ότι η “τύχη” των εκατοντάδων ανεμογεννητριών, είναι προδιαγεγραμμένη. Αν το διαχρονικά ανάλγητο ελλαδικό κράτος με τόση άνεση άφησε να ρημάξει το «κόσμημα» των Ολυμπιακών Αγώνων στην πρωτεύουσα, αναλογιστείτε ποια θα είναι η μοίρα των πράσινων εκτρωμάτων που “φύτεψαν” στις ερημιές, εν ονόματι της δήθεν «πράσινης ανάπτυξης». Όλοι γνωρίζουμε ότι βρίσκονται στις κορυφές των βουνών εκτεθειμένες σε ακραίες καιρικές συνθήκες, σε συνεχή λειτουργία, η οποία πολλές φορές αγγίζει τα όρια της αντοχής τους. Εκτιμώ ότι και τα μέταλλα των ανεμογεννητριών υφίστανται “κόπωση”, σκωρίαση κλπ, όπως ακριβώς και αυτά των στεγάστρων του Καλατράβα. Βλέπετε οι ιδιότητες των μετάλλων παραμένουν οι ίδιες. Συνεπώς είναι μαθηματικά βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα θα αρχίσουν να καταρρέουν οι πολυδιαφημισμένες ανεμογεννήτριες. Όχι βέβαια ότι θα στεναχωρηθούμε και πολύ, αλλά να, είναι που άδικα κάψαμε τόσα δάση για να τις εγκαταστήσουμε.
Ίσως το μοναδικό θέμα που απασχολεί όλους τους “δημοκράτες” για τις επερχόμενες εκλογές, είναι το πως θα “θάψουν” τον Ηλία και την παράταξή του. Φυσικά ματαιοπονούν, καθώς δεν μπορούν να κρύβουν την Αλήθεια και το Δίκαιο για πάντα. Σε όλους αυτούς τους ψευτοδημοκράτες, οι οποίοι αβίαστα βάζουν ψεύτικες επιγραφές (ελλείψει επιχειρημάτων), με αναφορές σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, τα οποία έχουν “πεθάνει” από το 1945, θα τους συμβούλευα να κοιτάξουν πρώτα τα του οίκου τους: Ας δουν τον εναγκαλισμό τους με το προδοτικό ΚΚΕ, το οποίο “αγωνίζεται” για τη «δικτατορία του προλεταριάτου». Ας σταματήσουν την επιλεκτική αβλεψία που έχουν στους πάντα ατιμώρητους βανδαλισμούς, ακόμη και δολοφονίες, που διαπράττει συχνά ο ακροαριστερός βραχίονας του “Συστήματος”.
Τέλος, ας κάνουν μια βόλτα στην περιοχή του Γηροκομείου Αθηνών. Θα δουν έναν αρκετά μεγάλο δρόμο που ενώνει το Γαλάτσι με την Κηφισίας και ονομάζεται «Γεωργίου Μπάκου» (σ.σ. Αυτός ο δρόμος, κατά ειρωνικό τρόπο, διασταυρώνεται με έναν κατά πολύ μικρότερό του, που φέρει το όνομα του ήρωα Αξιωματικού της Πολεμικής Αεροπορίας, Κώστα Περρίκου, αρχηγού της αντιστασιακής οργάνωσης «ΠΕΑΝ», ο οποίος εκτελέστηκε από τους Γερμανούς). Ας δούμε ποιος ήταν ο Γεώργιος Μπάκος. Ήταν στρατιωτικός και φανατικός γερμανόφιλος. Πίστευε στη νίκη του Άξονα. Ήταν ένας φανατικός Ναζί, που διετέλεσε υπουργός των Στρατιωτικών στην κυβέρνηση των δωσίλογων του Γεωργίου Τσολάκογλου. Προσπάθησε, (ευτυχώς χωρίς επιτυχία), να δημιουργήσει την «Κυανόλευκη Μεραρχία», στην οποία θα συμμετείχαν Έλληνες εθελοντές που θα πολεμούσαν στο ρωσικό μέτωπο μαζί με τους Ναζί. Ο καλόπιστος όμως αναγνώστης, θα αντιτείνει ότι ίδρυσε το ΝΙΜΤΣ (Νοσηλευτικό Ίδρυμα Μετοχικού Ταμείου Στρατού, στο οποίο υπάρχει και η προτομή του). Η αλήθεια όμως είναι ότι το ίδρυσε με πρόφαση την περίθαλψη των στρατιωτικών. Ο κυριότερος λόγος ήταν να έχουν σε ένα ίδρυμα τούς πολλούς αναπήρους πολέμου για να μπορούν να τους “ελέγχουν”. Βλέπετε τότε, είχε προηγηθεί το καθεστώς Μεταξά, το οποίο είχε καλλιεργήσει στους Έλληνες υψηλό Φρόνημα και αντιδρούσαν δυναμικά στις δυνάμεις κατοχής. Έπαιρναν λοιπόν τούς ήρωες – αναπήρους πολέμου από τα διάφορα νοσοκομεία ή και σπίτια και τούς έθεταν επικεφαλής των πολλών διαδηλώσεων που γινόντουσαν επί κατοχής. Ακόμα και αυτές οι απάνθρωπες δυνάμεις κατοχής θεωρούσαν ντροπή να χτυπήσουν ή να πυροβολήσουν αναπήρους. Έτσι, με το “μάντρωμα” των αναπήρων στο ΝΙΜΤΣ, ο Μπάκος έλυσε ένα μεγάλο “πρόβλημα” των Ναζί φίλων του.
Καθώς αναφερθήκαμε σε συνεργάτες των Ναζί ας θυμηθούμε τα πεπραγμένα κατά τον Β’ΠΠ των όψιμων φίλων όλων των συστημικών κομμάτων, των Ουκρανών. Είναι περιττό να θυμίσω το χειροκρότημα που εισέπραξε από όλες της πτέρυγες της βουλής ο νεοναζί “μαχητής” τού τάγματος «Αζόφ». Πρέπει όμως να θυμίσω ότι οι Ουκρανοί ακόμα και σήμερα τιμούν τούς μαχητές της 14ης Μεραρχίας των Waffen SS «Galizien», που συγκροτήθηκε αποκλειστικά από Ουκρανούς, “διακρίθηκε” για τις ωμότητές της και πολέμησε μέχρι τέλους στο πλευρό των ναζιστικών δυνάμεων. Παραδόθηκε στις 10 Μαΐου 1945 στους Συμμάχους και οι εναπομείναντες 7.500 περίπου άνδρες της βρήκαν καταφύγιο στην Αγγλία, για να μην εξολοθρευθούν από τον Στάλιν. Στους Ουκρανούς λοιπόν πρόσφυγες και σε όλους τούς αφροασιάτες άνοιξε διάπλατα τις αγκαλιές της η «σωστή πλευρά της ιστορίας», με μεγάλο νεροκουβαλητή το δουλικό ελλαδικό κράτος. Καταλαβαίνετε πόσο υποκριτές είναι όλοι αυτοί οι δήθεν “φιλάνθρωποι”, όταν σήμερα κλείνουν τα μάτια και αδιαφορούν παντελώς για την εθνοκάθαρση εναντίον των Αρμενίων, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Δράστες της εθνοκάθαρσης, για πολλοστή φορά, η «Μάστιγα της Ασίας» (σ.σ. κατά τον Αμερικανό συγγραφέα Τζώρτζ Χόρτον), οι τούρκοι. Μόνο που τώρα έβαλαν μπροστά τούς ομοεθνείς τους, ισλαμοφασίστες αζέρους. Κύριε Μητσοτάκη, αντί να μας μπολιάσετε με 300.000 αλλόφυλους και αλλόθρησκους από κάθε γωνιά της γης, δεχθείτε τα ομόθρησκα αδέλφια μας, τούς Αρμένιους, οι οποίοι σε τελευταία ανάλυση είναι πραγματικοί πρόσφυγες.
Ας επανέλθουμε όμως στις δημοτικές εκλογές, για να σας θυμίσω μια ιστορία από την ιδιαίτερη Πατρίδα μου, την Αδούλωτη Μάνη. Ας ταξιδέψουμε νοερά στην εσχατιά της χερσονήσου τού Αίμου, την άγρια και παράξενη περιοχή, στο νοτιότερο άκρο τής Ευρώπης. Εκεί βρίσκονται σκορπισμένα κάστρα και φρούρια, που σε πολλά η ιστορία τους χάνεται στα βάθη των χιλιετιών. Ένα τέτοιο κάστρο είναι και το μεσαιωνικό κάστρο τού Πασσαβά, που χτίστηκε πάνω στη δωρική ακρόπολη «Λας». Το κάστρο όμορφο κι επιβλητικό ακόμη και σήμερα, προβάλλει στημένο σαν φύλακας της κλεισούρας και της στράτας που οδηγεί στην Αρεόπολη και την Δυτική Μάνη, μόνη διάβαση για τις προς την δύση περιοχές τού Κελεφά και τού Οίτυλου. Άλλαξε πολλές φορές Κυρίους. Βυζαντινοί, τούρκοι, Βενετοί και πάλι τούρκοι, ύστερα, κατά τα Ορλωφικά, Μανιάτες, για μικρό χρονικό διάστημα, για άλλη μια φορά οι τούρκοι, με τούς Μανιάτες να γίνονται οριστικοί κύριοι τού Κάστρου το 1780, ως εξής: Μεγάλη Εβδομάδα, οι τούρκοι σκοτώνουν με βασανιστήρια τον Μανιάτη άρχοντα Έξαρχο Γρηγοράκη, ενώ τον είχαν καλέσει στην Τρίπολη για να τον χρίσουν «Μπέη». Ο λόγος: Δεν ήθελε να είναι υποτακτικός των Τούρκων. Δεν ήταν “συνεργάσιμος”. Η γερόντισσα μάνα του, όταν το μαθαίνει δεν κλαίει. Φωνάζει άγρια κι αποφασιστικά δείχνοντας το σημαντικότερο κάστρο, αυτό τού Πασσαβά: «Εκεί να με γδικηώστε!». Με την φοβερή κραυγή «γδικηώστε» ξεσηκώνονται όλα τα χωριά της Μάνης. Το αίμα και όχι η λογική, τούς θυμίζει το Χρέος τους απέναντι στη Φυλή. Κρατώντας μπροστά τούς Σταυρούς από τις Εκκλησίες βαδίζουν προς τον Πασσαβά, τον οποίο καταλαμβάνουν, την Δευτέρα του Πάσχα, με ορμητική έφοδο και σφάζουν όλους τους τούρκους που είναι μέσα. Συνεχίζουν μάλιστα ελευθερώνοντας τις εύφορες κοιλάδες τού Πασσαβά και τού Μαυροβουνίου, τις οποίες και κράτησαν μέχρι την οριστική απελευθέρωση της Πατρίδος μας το 1821.
Σαν Μανιάτισσα και εγώ σας προτρέπω: Όχι λόγια! Μην βγάζετε την οργή σας μόνο στο πληκτρολόγιο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ξέρω είναι δημοτικές εκλογές. Αλλά ψηφίζουμε για την Αθήνα μας. Τον πρώτο και πολυπληθέστατο Δήμο της Ελλάδος μας. Δεν αποφασίζουμε μόνο για ένα Άξιο και Ικανό Δήμαρχο. Η ψήφος μας πρέπει να αποτελέσει ένα ισχυρό “χαστούκι” στο “Σύστημα”. Σίγουρα, ένα τέτοιο “χαστούκι” είναι η ψήφος στον πολιτικό κρατούμενο Ηλία Κασιδιάρη. Με την ψήφο σας λοιπόν γδικηώστε αυτό τον συρφετό των απάτριδων, που μας κυβερνά. Γδικηώστε τούς ψεύτες και απατεώνες που μας στέρησαν ουσιαστικά την ψήφο στις τελευταίες δύο εκλογικές αναμετρήσεις. Γδικηώστε αυτούς που σας κλέβουν το χαμόγελο. Γδικηώστε αυτούς που απαξίωσαν τούς Θεσμούς και κατέλυσαν τη Δημοκρατία. Γδικηώστε αυτούς που “σέβονται” την προδοσία της Μακεδονίας μας και προετοιμάζονται για τις “Πρέσπες” τού Αιγαίου. Γδικηώστε αυτούς που “ξέχασαν” τα σκλαβωμένα αδέλφια μας της Βορείου Ηπείρου. Γδικηώστε αυτούς που τους αρέσει το «μπόλιασμα με λαθρομετανάστες». Γδικηώστε αυτούς που προσπαθούν να διαλύσουν την οικογένεια. Γδικηώστε αυτούς που μας καταβαράθρωσαν ηθικά και οικονομικά. Γδικηώστε τούς ηθικούς αυτουργούς των εγκλημάτων των Τεμπών, των Πλημμυρών, των Πυρκαγιών και τόσων άλλων. Γδικηώστε αυτούς που ονειρεύονται μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες.
Καλά τα έγραφε ο μεγάλος μας τραγωδός, Αισχύλος: «Τρομερός είναι ο θυμός ενός λαού που μουρμουρίζει.» Ρίξτε την οργή σας στην κάλπη! Σκεφτείτε το μέλλον των παιδιών σας! Ξεπεράστε τα μικροκομματικά συμφέροντα και τις αγκυλώσεις του παρελθόντος! Με την ψήφο σας αρχίστε να γκρεμίζετε αυτήν την δυστοπική κοινωνία που μεθοδικά έκτισαν οι πολιτικάντηδες. Ψηφίστε για την Αθήνα μας. Την πόλη που είχε προστάτιδα την ένοπλη και σοφή θεά. Την γυναικεία θεότητα, που η παρθενία της συμβόλιζε το απαραβίαστο της ίδιας της πόλης: Όπως η θεά Αθηνά απέρριψε κάθε μνηστήρα – εισβολέα, έτσι προστάτευε και την πόλη της από κάθε επιτιθέμενο. Κανένας δεν θέλει, με την ψήφο του, να παραδώσει την αιώνια πρωτεύουσα του πολιτισμού, στους λαθροεισβολείς αφροασιάτες. Θα χαρίσουμε στο λίκνο της πραγματικής Δημοκρατίας έναν αντάξιο Δήμαρχο.
Αργυρώ (Ρίκα) Θωμάκου
