Γράφει ο Λάμπρος Φουντούλης,
Τέως ευρωβουλευτής
Το κύριο γνώρισμα του πολίτη είναι η συμμετοχή στην απονομή δικαιοσύνης και στην άσκηση εξουσίας. Ο Αριστοτέλης το είχε θέσει ως εξής: «Ο πολίτης ουδενί των άλλων ορίζεται μάλλον Ή τω μετέχειν κρίσεως και αρχής». Πως γίνεται αυτό και πώς έχει εφαρμογή στο σήμερα; Πρωτίστως συμμετέχοντας στις εκλογές ψηφίζοντας κόμμα και υποψηφίους της επιλογής του, που θεωρεί ότι τον εκφράζουν.
Στην αστική δημοκρατία, στην προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία που ισχύει ως πολίτευμα στην Ελλάδα, οι Έλληνες πολίτες μπορούν με την ψήφο τους να επιλέξουν αυτούς που θεωρούν ότι θα ασκήσουν την εξουσία και θα απονείμουν δικαιοσύνη, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και την ευημερία του ελληνικού Έθνους. Μόνο οι σκλάβοι δεν έχουν δικαίωμα επιλογής και οι Έλληνες πέρασαν αιώνες σκλαβιάς και ζυγού και καταλαβαίνουν ότι είναι επιβεβλημένο οι ελεύθεροι άνθρωποι να έχουν συναίσθηση ευθύνης για τα πολιτικά πράγματα. Κατά το Δημοσθένη «Τοις ελευθέροις μεγίστη ανάγκη η υπέρ των πραγμάτων αισχύνη».
Θα κλείσω τις αναφορές μου στους αρχαίους φιλοσόφους με μια ρήση του Πλάτωνα: «Μια από τις τιμωρίες που δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροι σου».
Στα του σήμερα και ας μου επιτραπεί η σκληρή γλώσσα. Αν δεν είσαι κομματόσκυλο, βολεμένος, διορισμένος με ρουσφέτι, ακόμα και πρόβατο σανοταϊσμένο, μπορείς εύκολα να καταλάβεις ότι οι πολιτικοί καριέρας των κομμάτων εξουσίας και μη, είναι κατά πολύ κατώτεροί σου, είναι λιγότερο ικανοί, αξιοπρεπείς, ηθικοί, αποτελεσματικοί, ανιδιοτελείς και πατριώτες. Έχεις καταλάβει Έλληνα, ότι οι πολιτικοί ενδιαφέρονται μόνο για την προσωπική τους ευημερία, πλουτισμό, ικανοποίηση αναγκών και απωθημένων και δεν έχουν κανένα ενδοιασμό, τύψη, αναστολή αλλά και φόβο μην αποκαλυφθούν, διότι κρύβονται πίσω από ασυλίες και ακαταδίωκτο.
Βλέπεις ότι σε όποιον θεωρούν πολιτικό αντίπαλο που θα τους ξεμπροστιάσει για τα πολιτικά τους εγκλήματα και θα τους στερήσει καρέκλες και θέσεις βολέματος βάζουν ταμπέλες όπως «ναζί, φασιστές, κλπ» σε συνέργεια με τα πληρωμένα εκ μέρους τους παπαγαλάκια στα Μ.Μ.Εξαπάτησης.
Όμως Έλληνα συνεχίζεις και τους ψηφίζεις είτε από φόβο μήπως και χειροτερέψουν τα πράγματα, είτε από φόβο να αλλάξεις προσωπικές ή οικογενειακές συνήθειες παλαιών ετών επιλέγοντας διαφορετικά.
Και υπάρχει ο Έλληνας που επιλέγει συνειδητά να απέχει, να μην ψηφίζει, πεπεισμένος από το αφήγημα ότι όλοι ίδιοι είναι και ότι δεν μπορεί να αλλάξει κάτι, εφόσον είμαστε «προτεκτοράτο», «μπανανία», «αποικία ξένων δυνάμεων», «πτωχευμένη χώρα» κτλ.
Θέλω να απευθυνθώ και στους δύο αυτούς Έλληνες. Αρχικά σε αυτόν που φοβάται να αλλάξει, να ψηφίσει διαφορετικά και συμβιβάζεται με τα ολίγιστα.
Σε αυτό ποντάρουν οι πολιτικοί, στο φόβο και στο συμβιβασμό σου, στην αδυναμία να σκεφτείς ότι εντέχνως σε εμποδίζουν να ανακατευτείς, να αποφασίσεις για όλα αυτά που σε αφορούν. Στον Έλληνα που συνειδητά απέχει από τις εκλογές θα πω το εξής: Το να λες: «Δεν μ’ απασχολεί η πολιτική», είναι σαν να λες: «Δεν μ’ απασχολεί η ζωή». Με απλά λόγια αν νιώθεις αηδία και προδομένος από τους πολιτικούς πήγαινε να ψηφίσεις εκείνους που δεν σε πρόδωσαν και δεν σε κάνουν να νιώθεις αηδία.
Σίγουρα υπάρχουν τέτοιοι και αν θέλεις την αλήθεια μου, πήγαινε να ψηφίσεις Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ! Ενημερώσου για τις θέσεις του κόμματος και βάλε ένα ερώτημα στον εαυτό σου. Γιατί όλα τα άλλα πολιτικά κόμματα βγάζουν τόσο μίσος και χολή καθημερινά; Τι τους τρομάζει;
Μία ώρα που θα αφιερώσεις για να πας να ψηφίσεις, μπορεί να επηρεάσει τα επόμενα τέσσερα χρόνια τη ζωής σου.
Μην αφήσεις το 40% που ψηφίζει (και τα κάνει αποδεδειγμένα μαντάρα) να σε δεσμεύει και να σε εξουσιάζει. Σήκω και πάρε θέση μέσω της ψήφου σου. Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου (Λίνκολν).
