Η επίσκεψη Ερντογάν στην Θεσσαλονίκη και ο διαφαινόμενος εκτουρκισμός της Ελλάδος

Έλληνες  13/11/2023  

Μοιραστείτε το άρθρο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Στις 7 Δεκεμβρίου είναι προγραμματισμένο να επισκεφτεί την Θεσσαλονίκη ο τούρκος πρόεδρος Ερντογάν για να συμμετάσχει στις εργασίες του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδος - Τουρκίας, όπως αποφάσισε από κοινού με τον Μητσοτάκη στην συνάντησή τους στην Νέα Υόρκη. Ο ΝΑΤΟϊκής κοπής οδικός χάρτης για τα Ελληνοτουρκικά προχωρά με γοργούς ρυθμούς, παρά τις πλανητικές αναταράξεις που έφερε η νέα ανάφλεξη στην Μέση Ανατολή.

Η επιμονή στην λεγόμενη «θετική ατζέντα», όσο η Τουρκία δεν αποσύρει από το τραπέζι τις παράλογες απαιτήσεις από την Χώρα μας, αποτελεί επιλογή κανονικοποίησης και νομιμοποίησης τής επεκτατικής της πολιτικής. Η Άγκυρα πετυχαίνει να δημιουργήσει τετελεσμένα μέσω του διαλόγου, με ορίζοντα την Χάγη. Μάλιστα, η συνεργασία σε μια σειρά τομείς (μετανάστευση, εμπόριο, τουρισμός, ενεργειακά), ενισχύει ακόμη περισσότερο τις τάσεις δορυφοροποίησης της Ελλάδος από την ολοένα και ενισχυόμενη, ως πρωτεύουσα περιφερειακή δύναμη, Τουρκία.

Μιλώντας πριν μερικές μέρες στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών του Ευάγγελου Βενιζέλου (καθόλου τυχαία η επιλογή, καθώς πρόκειται για έναν από τους εισηγητές της στρατηγικής της Χάγης), η υφυπουργός Εξωτερικών και επικεφαλής των πολιτικών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, ανέφερε μεταξύ άλλων, κατά λέξη, τα εξής: «Διαβάζω πολλές αναλύσεις στις εφημερίδες ότι η κρίση στην Μέση Ανατολή θα επηρεάσει αρνητικά τον ελληνοτουρκικό διάλογο. Εγώ είμαι της αντίθετης άποψης, ότι θα τον επηρεάσει θετικά. Διότι και η Τουρκία και η Ελλάδα, ανεξάρτητα από τις διαφορετικές προσεγγίσεις, τους διαφορετικούς στόχους, τις διαφορετικές κοσμοθεωρίες που μπορεί να έχουν, έχουν ένα κοινό συμφέρον: Δεν μπορούν να ζουν σε μια περιοχή η οποία εκρήγνυται και η έκρηξη αυτήν την στιγμή στην Μέση Ανατολή αφορά και τους δυο μας». Ευκαιρία, λοιπόν, η γεωπολιτική ένταση για την υφυπουργό. Αφέλεια ή «μασάζ» προς την κοινή γνώμη, εν όψει προαποφασισμένων υποχωρήσεων από διαχρονικές «κόκκινες γραμμές» σε Αιγαίο – Κύπρο - Θράκη, που πρέπει να παρουσιαστούν ως συμβατές με τα Εθνικά μας συμφέροντα; Προφανώς και η ερώτηση είναι ρητορική…

Δυστυχώς, η Ελλάδα επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά τον χαρακτηρισμό του «γεωπολιτικού μεντεσέ» για τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Οι εγχώριες πολιτικές και οικονομικές ελίτ εφαρμόζουν απαρέγκλιτα ό,τι τους ζητηθεί από τις γνωστές πρεσβείες. Το είδαμε στο «προσφυγικό - μεταναστευτικό» και την μετατροπή της Χώρας σε φράχτη/αποθήκη ψυχών της ΕΕ, το είδαμε στην εγκατάσταση νέων βάσεων σε όλη την επικράτεια, το είδαμε στην απόλυτη στήριξη προς την Ουκρανία και την μεταφορά σημαντικών οπλικών συστημάτων από τα νησιά του Αιγαίου προς το Κίεβο, το βλέπουμε σήμερα με την άνευ όρων στήριξη στο «δικαίωμα αυτοάμυνας» του Ισραήλ, με ό,τι μπορεί βεβαίως να συνεπάγεται αυτό για επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδος στον πόλεμο Ισραήλ -Παλαιστίνης. Έτσι και στα Ελληνοτουρκικά, η Ελλάδα καλείται να αποδεχτεί επώδυνες υποχωρήσεις, ως αντάλλαγμα για τα «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο, λειτουργώντας ως μοχλός συγκράτησης της Άγκυρας στο δυτικό στρατόπεδο.

Την ίδια στιγμή, η Τουρκία επιμένει στην αναβάθμιση του γεωπολιτικού της ρόλου, με στόχο να καταστεί ισχυρή περιφερειακή δύναμη. Συνεχίζει την προκλητική πολιτική εναντίον των δυο Ελληνικών κρατών (Ελλάδα - Κύπρος), διεκδικώντας πατήματα σε Αιγαίο, Θράκη, Ανατολική Μεσόγειο. Παίζει ενεργό ρόλο σε μια σειρά περιφερειακές συγκρούσεις (Καύκασος, Λιβύη, Συρία). Διεκδικεί διπλωματικό ρόλο ρυθμιστή μετά την Ουκρανία και στην Γάζα, αξιοποιώντας τους διαύλους επικοινωνίας που διατηρεί τόσο με τις δυτικές όσο και με τις ευρασιατικές δυνάμεις και παίζοντας με την ενεργοποίηση των πολυπλόκαμων δικτύων της στον πολυπληθή μουσουλμανικό κόσμο.

Με βάση τα παραπάνω, αποτελεί Άμεση Εθνική Ανάγκη:

α) Να υπάρξει πλήρης και εμπεριστατωμένη ενημέρωση για όλα όσα συζητούνται πίσω από τις «κλειστές πόρτες» με την Τουρκία. Δεν γίνεται ο Ελληνικός Λαός να ενημερώνεται διαμέσου διαρροών, με μισόλογα για «απομείωση εθνικής κυριαρχίας» ή μέσω δημοσιευμάτων σε ξένα ΜΜΕ. Καμία κυβέρνηση δεν εκλέχθηκε έχοντας «λευκή επιταγή» για να παζαρεύει με την Τουρκία την Εθνική μας Κυριαρχία.

β) Να σταματήσει η δια της ολισθήσεως αποδυνάμωση της Εθνικής Άμυνας της Χώρας, μέσω της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου, άλλοτε στο όνομα του εκσυγχρονισμού/εξορθολογισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, άλλοτε με την κατά παραγγελία του ΝΑΤΟ μεταφορά οπλισμού/πυρομαχικών σε άλλες χώρες, όπως η Ουκρανία, το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία.

γ) Ο όποιος διάλογος με την Τουρκία θα πρέπει να έχει ως προαπαιτούμενο την εγκατάλειψη από μέρος της Άγκυρας της επεκτατικής πολιτικής σε όλα τα μέτωπα. Δεν μπορούμε να συζητάμε για «θετική ατζέντα» στο Αιγαίο, την ίδια ώρα που η Τουρκία συνεχίζει τον εποικισμό και την τουρκοποίηση της Κύπρου, επιβάλλοντας την παγίωση της κατοχής και της διχοτόμησης του νησιού, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζει να δυναμιτίζει το κλίμα στην Θράκη με τις αναφορές της για «τουρκική μειονότητα».

δ) Να ματαιωθεί η συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν στην Θεσσαλονίκη. Και μόνο οι εμπρηστικές του αναφορές για το «τουρκικό παρελθόν της Θεσσαλονίκης» σε πρόσφατη ομιλία του, που ξαναζεσταίνουν τις θεωρίες περί «Γαλάζιας Πατρίδας» θα έπρεπε να κινητοποιήσουν μια κυβέρνηση με στοιχειώδη αίσθηση των κινδύνων. Κάτι, φυσικά, εντελώς ξένο προς την ιδιοσυγκρασία της κυβέρνησης Μητσοτάκη… Απέναντι στην ανικανότητα της «ελληνικής» κυβέρνησης, ο Ελληνικός Λαός οφείλει να αντιδράσει και να μην δώσει στον Ερντογάν την ευκαιρία για το «άλμα» που είχε υποσχεθεί στις σχέσεις με την Ελλάδα, γιατί αυτό ακριβώς το «άλμα» θα σημαίνει απώλεια βαθμών Εθνικής Κυριαρχίας και θα ανοίξει ακόμη περισσότερο τις τουρκικές ορέξεις για νέες απαιτήσεις.

Γιώργος Μάστορας


Μοιραστείτε το άρθρο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης