Γράφει η Ιωάννα Καραδήμα,
υποψήφια Βουλευτής Ανατολικής Αττικής
Μπορεί η Τουρκία και η Συρία να μετρούν ακόμη νεκρούς από το φονικό σεισμό αλλά οι κοινωνικές επιπτώσεις από αυτήν τη φυσική καταστροφή, έχουν ήδη αρχίσει να διαφαίνονται. Ολόκληρες περιοχές καταστράφηκαν και κάθε οικονομική δραστηριότητα σε αυτές σταμάτησε. Η όποια οικονομική βοήθεια της Δύσης έχει προσωρινό χαρακτήρα και η γενικότερη πολιτική αστάθεια στις δύο αυτές χώρες, δεν εγγυάται μια γρήγορη διαδικασία ανακούφισης των πληθυσμών που χτυπήθηκαν από τον Εγκέλαδο.
Να σημειώσουμε δε ότι οι περιοχές αυτές της Τουρκίας είναι αυτές με την μικρότερη οικονομική ανάπτυξη και, το πιο σημαντικό, φιλοξενούν τους καταυλισμούς από όπου ξεκινούν τα καραβάνια των «προσφύγων» προς την Ελλάδα και την Ευρώπη. Το ίδιο και στη Συρία, οι περιοχές που γειτνιάζουν με την Τουρκία είναι αυτές στις οποίες υπάρχουν ακόμη, πολεμικές συγκρούσεις λόγω της πολιτικής ακριβώς του τουρκικού κράτους.
Όλοι αυτοί οι πληθυσμοί, ντόπιοι αλλά και φιλοξενούμενοι ως «τράνζιτ», όντως θα βρεθούν προ του φάσματος της επιβίωσης. Και η «ανθρωπιστική Δύση» τί θα κάνει; Αντί να μπει στην λογική της ανοικοδόμησης και της παροχής βοήθειας εκεί, θα προτιμήσει την πεπατημένη που θέλει την μεταφορά των πληθυσμών αυτών στις χώρες της ως «προσφύγων» πάντα. Με την Ελλάδα και πάλι ,λόγω γεωγραφικής θέσης, να σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος αυτού του «ανθρωπισμού».
Προσοχή εδώ όμως στο εξής. Σύμφωνα με το τελευταίο Σύμφωνο Μετανάστευσης της ΕΕ, το οποίο η Ελλάδα υπέγραψε ελαφρά τη καρδία κατόπιν κιόλας των προτροπών του επιτρόπου κ. Μαργαρίτη Σχοινά, οι πρόσφυγες θα παραμένουν στο σημείο εισόδου τους στην Ευρώπη. Ποια είναι αυτά στην προκειμένη περίπτωση; Μα φυσικά τα σύνορα του Έβρου και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Τελικά, ίσως οι μεγαλουπόλεις μεταναστών που κτίζονται εκεί για τις ανάγκες αυτού του Συμφώνου να μην επαρκέσουν μετά τα νέα δεδομένα του σεισμού. Όσο για το πόσο κλειστές είναι αυτές οι δομές και το πόσο εμποδίζουν την εξάπλωση των «προσφύγων» προς την ενδοχώρα, ας μην το συζητήσουμε.
Το θεωρητικό πλαίσιο για αυτό το τσουνάμι προσφύγων που έρχεται, έχει ήδη δημιουργηθεί. Αυτή η ακόρεστη τουρκολαγνεία που ανακάλυψαν οι πολιτικοί μας αλλά και οι καναλάρχες, σίγουρα, δεν προμηνύει κάτι άλλο. Προσφυγικό για αρχή και μετά μοίρασμα του Αιγαίου ως επιδόρπιο. Εξάλλου, «οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα «, μόνο οι πολυεθνικές έχουν να μοιράσουν μεταξύ τους, τους φυσικούς πόρους του Αιγαίου. Και από το «I stand with Tourkey» αλλά όχι τόσο με τη κακή Συρία, γιατί να μην υποδεχτούμε και μερικά εκατομμύρια προσφύγων. Αυτό δεν επιβάλλει ο «ανθρωπισμός» εξάλλου αλλά και οι τσέπες των ΜΚΟ;
Ο μόνος πραγματικός ανθρωπισμός σε αυτή αλλά και σε κάθε ανάλογη περίπτωση, είναι το να βοηθάς έναν πληθυσμό στον τόπο του. Ώστε να ορθοποδήσει εκεί και να μπορεί να λειτουργήσει αυτόνομα και αυτεξούσια. Αλλά προφανώς αυτό, δεν το θέλουν οι πολιτικές κοσμοκρατορίας των ΗΠΑ, οι ιδέες περί παγκόσμιου πολτού της Παγκοσμιοποίησης και φυσικά τα κέρδη των σύγχρονων δουλεμπόρων, συγγνώμη, ανθρωπιστών.
