Γράφει η Μαντώ Δημητρίου

Με μία σειρά αναφορών θα τιμήσουμε τις Ελληνίδες που αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση του Έθνους. Στον εθνικό ξεσηκωμό του 1821 δεν έλειψε η ενθουσιώδης και συνάμα ηρωική συμμετοχή των γυναικών.

Αγωνίστριες από κάθε κοινωνική τάξη και τόπο έσπευσαν να συμμετάσχουν στην εξέγερση αψηφώντας τον Οθωμανικό στρατό. Για ένα μεγάλο διάστημα η παρουσία και η βοήθεια των γυναικών είχε υποτιμηθεί. Οι ιστορικοί και οι ερευνητές είχαν επικεντρώσει το ενδιαφέρον τους στον στρατηγικό νου αλλά και στην μαχητικότητα των ανδρών. Ωστόσο η λαϊκή μούσα εξύμνησε την φιλοπατρία, την αγωνιστικότητα και τον ηρωισμό της Ελληνίδας αγωνίστριας, είτε όταν πρωταγωνιστούσε στα πεδία των μαχών, είτε όταν περίμενε παιδιά ή σύζυγο να επιστρέψει από τις συγκρούσεις.

Το μεγάλο πλήθος των ηρωίδων που συναντάμε στη δημοτική μας παράδοση, μας αφήνει ίχνη της μεγάλης συμβολής της γυναίκας στην Επανάσταση.

Δύο κορυφαία σύμβολα της γυναικείας μαχητικότητας με αναμφίβολο κύρος είναι η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα (1776-1825) και η Μαντώ Μαυρογένους (1796-1840).

Η πρώτη ενθουσιώδης και δυναμική ρίχτηκε στον αγώνα προσφέροντας μέρος της περιουσίας της και διαθέτοντας τα πλοία της, ενώ η δεύτερη έκανε γνωστούς τους σκοπούς της Επανάστασης απευθυνόμενη σε Αγγλίδες ως και Γαλλίδες Φιλέλληνες.

Αξίζει να σημειωθεί πως η περίφημη Μαντώ, που ηγήθηκε σε σημαντικές εκστρατείες όπως αυτές στην Κάρυστο, Φθιώτιδα, Πηλίου και Βοιωτίας πέθανε σε καθεστώς απόλυτης φτώχειας, αφού διέθεσε όλη της την περιουσία στην Επανάσταση.