Είναι πάγια η τακτική της κυβέρνησης εδώ και δύο χρόνια να προσπαθεί να πείσει τους πολίτες ότι αγωνίζεται για τη θωράκιση της χώρας, κυρίως μέσω κάποιων εξοπλιστικών αγορών. Είναι όμως έτσι; Ενδιαφέρεται η κυβέρνηση πραγματικά για την ανάπτυξη της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας; Ας δούμε ένα κείμενο αυτούσιο από την εφημερίδα «Εστία» του Σαββάτου:

«Η ελληνική αμυντική βιομηχανία απησχόλησε την παρελθούσα εβδομάδα την Βουλή. Και πράγματι ακούσθηκαν πολλά ενδιαφέροντα, ουδόλως όμως ενθαρρυντικά. Ομίλησε πολύ ο υπουργός Εθνικής Αμύνης, αλλά δυστυχώς οι λόγοι του δεν είναι παρά μόνον ευχολόγια. Σε αντίθεση με ό,τι λογικώς θα μπορούσε να υποθέσει κανείς, οι αμυντικές βιομηχανίες δεν εποπτεύονται από το υπουργείο Εθνικής Αμύνης, αλλά από το υπουργείο Οικονομικών! Και οι πράξεις του υπουργείου Οικονομικών απέχουν παρασάγγας από τους λόγους του υπουργείου Εθνικής Αμύνης. Το πρόβλημα αποκαλύπτεται κατά τρόπον ανάγλυφο. Δεν κάνουμε τίποτε για την στήριξη της βιομηχανίας μας. Αντιθέτως την καταβαραθρώνουμε. Πρόσφατο είναι το παράδειγμα των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ), η αποστέρησις των οποίων από βασικές κατασκευαστικές ικανότητες, με την έξωσή τους από τον Υμηττό τα καταδικάζουν σε ολική καταστροφή. Υπάρχει επιπροσθέτως και διαρροή ειδικευμένου προσωπικού που φεύγει από τα ΕΑΣ κάνοντας χρήση της «κινητικότητος» για μεταφορά σε άλλες θέσεις του Δημοσίου.

Είναι αλήθεια ότι η διοίκησις των ΕΑΣ ενεθάρρυνε τους τελευταίους μήνες το προσωπικό της εταιρείας να κάνει χρήση αυτής της «κινητικότητος» και να αποχωρήσει; Διότι αν είναι έτσι, τότε το «έγκλημα» εις βάρος της ιστορικής αυτής βιομηχανίας θα πρέπει να το χαρακτηρίσουμε «προμελετημένο».

Θα ευρεθούν βεβαίως και αυτοί που θα υποστηρίξουν ότι οι αμυντικές μας βιομηχανίες είναι ζημιογόνες. Ποιος φταίει όμως για αυτό;

Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα κρατικά εργοστάσια, είναι οι γραφειοκρατικές και άλλες αγκυλώσεις τις οποίες είναι υποχρεωμένες να εφαρμόζουν οι αμυντικές βιομηχανίες που ανήκουν στο Δημόσιο. Το ίδιο το κράτος δηλαδή ο ιδιοκτήτης τους, τους επιβάλλει διαδικασίες οι οποίες αποτελούν τροχοπέδη στην ομαλή διεκπεραίωση του έργου τους. Και έρχεται εκ των υστέρων να τις εγκαλέσει ότι δεν κάνουν την δουλειά τους! Στην παγία αυτή προβληματική κατάσταση έρχεται να προστεθεί και το γεγονός των συχνών αλλαγών διοικήσεως. Όχι μόνον όταν αλλάζει κυβέρνηση αλλά ενίοτε όταν αλλάζει ο αρμόδιος υπουργός, γίνεται κοσμογονία. Νέοι πρόεδροι, διευθύνοντες, διοικητικά συμβούλια κλπ. Που σημαίνει, όλα από την αρχή. Πώς μπορεί, υπό τις συνθήκες αυτές να γίνουν και να τεθούν σε εφαρμογή μακροπρόθεσμα επιχειρηματικά σχέδια, ώστε να καταστούν οι βιομηχανίες πάλι κερδοφόρες;».

Όλα τα παραπάνω δεν τα λέμε εμείς, αλλά ο έμπειρος  δημοσιογράφος και ειδικός σε θέματα εξωτερικής Πολιτικής και Εθνικής Άμυνας Ευθύμιος Πέτρου. Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες τις τελευταίες δεκαετίες, αδιαφορεί παντελώς και απαξιώνει συνεχώς την ελληνική αμυντική βιομηχανία. Οι τεχνοκράτες και οι σύμβουλοι της εκάστοτε κυβέρνησης γνωρίζουν, αλλά έχουν απέναντί τους πολιτικούς με διαφορετικές προτεραιότητες. Η πατρίδα και η πραγματική θωράκισή της δεν είναι στην ατζέντα κανενός κόμματος, πλην των ΕΛΛΗΝΩΝ, του μόνου γνήσιου εθνικού κινήματος.

X.M.