«Ο γαλανός ουρανός μαύρισε από τα κοράκια ντόπια και ξένα που τριγυρίζουν το ετοιμοθάνατο ψοφίμι. Έτσι τον κατάντησαν αυτόν τον λαό που κάποτε ήταν φλόγα» Προφητικός πάντα, ο μεγάλος μας Κωστής Παλαμάς, περιγράφει αδρά την κατάσταση που βιώνουμε τα χρόνια της δήθεν “μεταπολίτευσης”, με τραγική κορύφωση τους τελευταίους μήνες. Κυβερνώντες και δήθεν αντιπολιτευόμενοι κατάφεραν για πολλοστή φορά να μαυρίσουν τη ζωή μας με τις φωτιές και τις πλημμύρες. Με τις εγκληματικές τους ενέργειες έσπειραν τον θάνατο και την δυστυχία, όχι μόνο στη χειμαζόμενη σήμερα Θεσσαλία μας, αλλά σε όλη την Ελλάδα.
Πολλά ειπώθηκαν και γράφηκαν για το τι έφταιξε για τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές. Όλοι, οι μη έχοντες κομματικές παρωπίδες, γνωρίζουν ότι φταίει η διαχρονική ανικανότητα και απρονοησία των εκάστοτε κυβερνώντων. Είναι αξιοθαύμαστος ο βομβαρδισμός από τα ΜΜΕ με τα φληναφήματα περί «κλιματικής αλλαγής», τα οποία ούτε ένας εχέφρων δεν πιστεύει. Έχουν όμως τόσο αποσαρθρωθεί οι Θεσμοί, που δυστυχώς είναι σχεδόν βέβαιη η ατιμωρησία των ανευθυνοϋπεύθυνων αρχιτεκτόνων αυτής της δυστοπικής κοινωνίας. Οι μαστιζόμενοι από την ακρίβεια Έλληνες ακούν για εκατοντάδες εκατομμύρια και δισεκατομμύρια που δόθηκαν στην τοπική αυτοδιοίκηση για αντιπυρικά και αντιπλημμυρικά έργα. Ουδείς ξέρει που πήγαν αυτά τα χρήματα, ή μάλλον όλοι υποπτεύονται που κατέληξαν τα περισσότερα. Πάντως δύο πράγματα γνωρίζουμε σίγουρα: 1) Ότι ο μέχρι πρότινος υπουργός εσωτερικών, ο καθ’ ύλην αρμόδιος για να ελέγχει την τοπική αυτοδιοίκηση, δεν είχε χρόνο να ελέγξει που πήγαν οι πιστώσεις, γιατί ήταν πολύ απασχολημένος με τις (ν)τροπολογίες για να αποκλειστούν οι Έλληνες Εθνικιστές από τις εκλογές. 2) Ότι στον δήμο Αθηναίων τα χρήματα που δόθηκαν έγιναν «μεγάλοι περίπατοι» για να ταλαιπωρούνται οι Αθηναίοι, πανάκριβες ολιγόλεπτες φιέστες κλπ.
Αν και λόγω των πλημμυρών στη Θεσσαλία έχουμε όλοι κουρασθεί να ακούμε για εξαιρετικά υπερκοστολογημένα φράγματα και ποιος τα έσπασε, θα μου επιτρέψετε να σας ταλαιπωρήσω και εγώ λίγο με το ίδιο θέμα. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος κάτοχος PhD από το Μ.Ι.Τ. στην υδροδυναμική, για να ξέρει ότι η ροή των ποταμών “ελέγχεται” πλησίον των πηγών (στα βουνά) και όχι πλησίον των εκβολών. Όλοι συζητούν για τα φράγματα στην πεδιάδα της Θεσσαλίας και στις εκβολές του Πηνειού. Όλοι αυτοί που έχουν “γνώμη” (γνώση δεν ξέρω αν έχουν) και καθημερινό δημόσιο λόγο, ταυτίζουν τη Θεσσαλία με την πλούσια πεδιάδα της. Και όμως πάνω από το 60% της Θεσσαλίας είναι βουνά και μάλιστα στον Θεσσαλικό κάμπο διοχετεύονται και όλα τα όμβρια από την ανατολική πλευρά της οροσειράς της Πίνδου. Σε όλα αυτά τα βουνά έχει κατασκευαστεί μόνο ένα φράγμα, αυτό του Ταυρωπού στον παραπόταμο του Αχελώου, «Μέγδοβα», από το 1953. Δηλαδή ακόμα και αυτό το φράγμα δεν αφορά ύδατα που θα έρρεαν προς τη Θεσσαλική πεδιάδα. (Σ.σ. Αυτό το φράγμα, απ’ όπου και η φωτογραφία με την πανέμορφη τεχνητή λίμνη «Πλαστήρα» στην αρχή του άρθρου, το εμπνεύστηκε ο Νικόλαος Πλαστήρας το 1925!)
Βλέπετε και η Θεσσαλία είναι Ελλάδα. Μια Ελλάδα, που οι πολιτικοί της, από την μεταπολίτευση και μετά δεν “ενδιαφέρονται” για φράγματα και Υδροηλεκτρικούς Σταθμούς (ΥΗΣ). Ιδιαιτέρως τα τελευταία χρόνια έχουν βρει την καραμέλα με τις δήθεν Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Δηλαδή με τα σιδερένια τέρατα, που για να τα εγκαταστήσουν έκαψαν τα βουνά μας και τα φωτοβολταϊκά που τα “σπέρνουν” σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις, κατά παράβαση του Συντάγματος, καθώς έτσι στερούν το λαό μας από αγροτικά προϊόντα, που θα μπορούσαν να τον θρέψουν σε “δύσκολες ώρες”. Έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα ότι ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά δεν είναι πανάκια, καθώς: 1) Έχουν ήδη εγκατασταθεί πάνω από 2.000 ανεμογεννήτριες και δεκάδες χιλιάδες στρέμματα φωτοβολταϊκά. Ποιο είναι το όφελος για τον Ελληνικό λαό; Νομίζω μόνο ο τριπλασιασμός στην τιμή του ρεύματος και η ανυπολόγιστη καταστροφή στο περιβάλλον. 2) Ο χρόνος ζωής τους είναι μικρότερος από 25 χρόνια. 3) Η απόδοσή τους βαίνει συνεχώς μειούμενη από την εγκατάσταση και μετά. 4) Απαιτούνται μεγάλα ποσά ενέργειας: Για την εξόρυξη των υλικών, την κατασκευή τους, την εγκατάστασή τους, την διάνοιξη οδών πρόσβασης, την συντήρησή τους, την αποκατάσταση βλαβών, την ανά τακτά χρονικά διαστήματα αντικατάσταση εξαρτημάτων και αναλωσίμων υλικών, την σύνδεσή τους με τα δίκτυα ενέργειας κλπ. Έτσι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που το ενεργειακό ισοζύγιο είναι παθητικό. 5) Μεγάλο ποσοστό των υλικών τους είναι μη ανακυκλώσιμο. 6) Δεν μπορούν να λειτουργήσουν σαν ηλεκτροπαραγωγές μονάδες βάσης, γιατί απλούστατα δεν λειτουργούν με δυσμενείς καιρικές συνθήκες, ούτε όλο το 24ωρο. Γενικώς οι ΑΠΕ μπορούν να ″αναλάβουν″ μόνο ένα ποσοστό της τάξεως του 30% της ζήτησης (φορτίου). Συνεπώς είναι υποχρεωτικό να υπάρχουν Ατμοηλεκτρικοί Σταθμοί (ΑΗΣ) ή ΥΗΣ που θα καλύπτουν το υπόλοιπο 70% της ζήτησης.
Ας σημειωθεί ότι οι ΥΗΣ είναι οι πλέον φιλικοί στο περιβάλλον, καθώς είναι τελείως οικολογικοί και μπορούν να αποθηκεύουν ενέργεια αενάως, χωρίς τη χρήση των μη ανακυκλώσιμων και πολύ περιορισμένης ζωής μπαταριών. Η μέθοδος είναι απλή και γνωστή από παλιά: Όταν υπάρχει περίσσεια παραγωγή ενέργειας στο σύστημα (π.χ. μεγάλη ηλιοφάνεια και ευνοϊκοί άνεμοι) τότε αντλίες στην κάτω στάθμη του ΥΗΣ στέλνουν το νερό πίσω στην άνω στάθμη του ταμιευτήρα, έτοιμο για χρήση όταν απαιτηθεί. Επίσης οι ΥΗΣ μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σαν εργοστάσια βάσης, καθώς έχουν την δυνατότητα ταχύτατης μεταβολής της ισχύος λειτουργίας τους, πολύ ταχύτερης αυτής των ΑΗΣ. Με την βοήθεια των μεγάλων ΥΗΣ της ΔΕΗ, κατόρθωσε ο ΑΔΜΗΕ να κρατήσει σε ισορροπία το ηλεκτρικό μας σύστημα, κατά το Ευρωπαϊκό (κυρίως Γερμανικό) blackout της 8ης Ιανουαρίου 2021.
Οι ΥΗΣ με τα αντίστοιχα φράγματα έχουν και πολλές άλλες χρησιμότητες, όπως: 1) Αρδεύουν μεγάλες εκτάσεις. Π.χ. μόνο το φράγμα του «Θησαυρού» στη Μακεδονία αρδεύει 200.000 στρέμματα. 2) Δημιουργούν τεχνητές λίμνες εξαιρετικού κάλλους, οι οποίες είναι και πλούσιοι βιότοποι, όπως η τεχνητή λίμνη «Πλαστήρα». 3) “Τιθασεύουν” τη ροή των νερών και αποτρέπουν τις πλημμύρες. Αυτή η τελευταία χρησιμότητα είναι και «το αυγό του Κολόμβου». Αλλά το ανάλγητο Ελλαδικό κράτος, αντί να σχεδιάζει και κατασκευάζει ΥΗΣ και φράγματα, φυτεύει ανεμογεννήτριες και σπέρνει φωτοβολταϊκά.
Για να κατανοήσουμε το μέγεθος της αναλγησίας ας δούμε επιγραμματικά την πορεία κατασκευής ΥΗΣ στην Ελλάδα: Με την ΔΕΗ Ελληνική και κρατική, την περίοδο 1950 – 1975 κατασκευάστηκαν 8 μεγάλοι ΥΗΣ ήτοι: Άγρας, Λάδωνας, Λούρος, Ταυρωπός/Πλαστήρας, Κρεμαστά, Καστράκι, Εδεσσαίος και Πολύφυτο, συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 1.410 MW. Την περίοδο 1976 έως και 1996 κατασκευάστηκαν επιπλέον 8 μεγάλοι και 3 μικροί ΥΗΣ ήτοι: Πουρνάρι Ι και ΙΙ, Σφηκιά, Ασώματα, Στράτος Ι και ΙΙ, Πηγές Αώου, Θησαυρός, Πλατανόβρυση, Γκιώνα και Μακροχώρι, συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 1.630 MW, εκ των οποίων η Σφηκιά και ο Θησαυρός είναι αναστρέψιμοι Αντλητικοί Σταθμοί. Έκτοτε με την πλέρια “δημοκρατία”, ξεπουλιέται η ΔΕΗ, κανένας ΥΗΣ, κανένα φράγμα (ίσως με εξαίρεση αυτά στη Θεσσαλική πεδιάδα για να πνίξουν τους ανθρώπους). Κάτι η φυσική ανικανότητα των εκάστοτε κυβερνώντων, κάτι τα μεγάλα συμφέροντα, κάτι η διαπλοκή, κάτι η δικαιοσύνη που αποδίδεται (αν ποτέ αποδίδεται) με ρυθμούς χελώνας, κάτι η σκόπιμα τεράστια και πολλάκις αντικρουόμενη νομοθεσία (σ.σ. στην Ελλάδα έχουμε περίπου 2.500.000 αυθαίρετα και την μεγαλύτερη σε όγκο πολεοδομική νομοθεσία, περίπου 30.000 σελίδες, ενώ οι υποστελεχομένες πολεοδομίες ανήκουν στους Δήμους!), τίποτα δεν προχωράει και παράλληλα έχουμε μπαζωμένες ακόμα και με αυθαίρετα κτίσματα κοίτες ποταμών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αναλγησίας, είναι το "ξεχασμένο" Υδροηλεκτρικό «Αγίου Νικολάου» στον Άραχθο. Η αρχική μελέτη έγινε από τη ΔΕΗ το 1985-86! Από τότε σέρνεται στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και των αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων. Το ΣτΕ προβληματιζόταν για δεκαετίες μήπως πάθει κάποια ζημιά η ιστορική γέφυρα της Πλάκας. Αποτέλεσμα: Δεν έγινε το έργο, που θα προστάτευε την περιοχή από τις πλημμύρες του ποταμού Άραχθου. Έγινε καταστροφική πλημμύρα τον Φεβρουαρίου του 2015 και η γέφυρα καταστράφηκε ολοσχερώς.
Ας μην περιμένουμε να σταματήσουν οι βροχές. Σε αυτήν την ευλογημένη γωνιά που ζούμε είχαμε, έχουμε και θα έχουμε και βροχές και καταιγίδες και καύσωνες και χιόνια και παγετούς. Αυτά δεν αλλάζουν. Εμείς πρέπει να αλλάξουμε τις επιλογές μας. Ας μην επιλέξουμε πάλι αυτούς τους εχθρούς της Ελλάδος και της Δημοκρατίας, οι οποίοι δεν τολμούν καν να μας αντιμετωπίσουν «επί ίσοις όροις». Ας επιλέξουμε να έχουμε ένα Κράτος, στοργικό πατέρα και αρωγό μας. Ένα γνήσια κοινωνικό Κράτος με ικανή Διοίκηση, αξιοκρατικά στελεχωμένη, που θα έχει οργάνωση, προνοητικότητα και θα μπορεί να κάνει μακροχρόνιους σχεδιασμούς. Ας ξεκινήσουμε από την Πρωτεύουσα αυτού του Κράτους. Από την κάποτε πανέμορφη Αθήνα μας. Την πόλη που γέννησε την πραγματική Δημοκρατία, την πόλη που δεσπόζει ο Παρθενώνας. Ας της χαρίσουμε έναν ικανότατο Εθνικιστή Δήμαρχο. Το αξίζει. Όταν θα βρεθούμε μπροστά από την κάλπη, ας παραμερίσουμε μικροκομματικά συμφέροντα και “πολιτικές αγκυλώσεις” του παρελθόντος. Ας θυμηθούμε τι έγραφε ο μεγάλος Αθηναίος κωμωδιογράφος Αριστοφάνης στο έργο του «Βάτραχοι»: «Δεν μπορείς να περιμένεις από αυτούς που σε κατέστρεψαν να γίνουν οι άνθρωποι που θα σε σώσουν».
Αργυρώ (Ρίκα) Θωμάκου, (″Φλόγα του Ταινάρου″)
Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με τον Συνδυασμό: «ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ»
