Γράφει ο Σταύρος Μπιτσικόλης
Ήταν 10 Απριλίου του 1826 όταν οι ελεύθεροι πολιορκημένοι οδηγήθησαν στην εποποι'ί'α της ΗΡΩΙΚΉΣ ΕΞΌΔΟΥ.
Η κατάσταση πλέον μέσα στην πόλη είχε φθάσει στο έσχατο σημείο, τρόφιμα δεν υπήρχαν και οι πολιορκημένοι (γυναίκες, παιδιά, τραυματίες, γέροντες και μαχητές) σιτίζονταν με φύκια, δέρματα, ποντίκια και γάτες.
Υπό τις συνθήκες αυτές αποφασίστηκε στο συμβούλιο των οπλαρχηγών στις 6 Απριλίου η ΕΞΟΔΟΣ και ορίστηκε γι' αυτήν η νύχτα του Λαζάρου πρoς την Κυριακή των Βα'ί'ων ( 9 πρός 10 Απριλίου 1826 ).
Οι υπερασπιστές του Μεσολογγίου αμύνθηκαν με σθένος στα τείχη της Ιεράς Πόλεως. Μέχρι και την τελευταία πολιορκία του 1826, οι επαναστάτες Έλληνες κρατούσαν με πάθος την Λευτεριά τους με τον αγώνα τους στις ντάπιες και στους προμαχώνες παρά το γεγονός πως ο οθωμανικός συρφετός υπερτερούσε σε άνδρες, όπλα, πολεμοφόδια.
Οι Μεσολογγίτες και οι Σουλιώτες υπερασπιστές της πόλεως αλλά και οι άλλοι οπλαρχηγοί ζήτησαν ενισχύσεις απ΄ όλους τους Έλληνες.
Στο κάλεσμά τους ανταποκρίθηκε ένα σώμα ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ μεταξύ των οποίων και 120 νέοι της Σαμαρίνας και της γύρω περιοχής με επικεφαλής τον Σαμαριναίο ''Καπετάνιο'' Μίχο Φλώρο. Τα μεσάνυχτα σύμφωνα με το σχέδιο χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες, η πρώτη υπό τον Δημήτριο Μακρή, η δεύτερη υπό τον Νότη Μπότσαρη και η τρίτη υπό τον Κίτσο Τζαβέλα με την ελπίδα να διασπάσουν τις εχθρικές γραμμές. Το σχέδιο όμως της ΕΞΌΔΟΥ προδόθηκε και έτσι οι δυνάμεις του Ιμπραήμ έσφαξαν με τα γιαταγάνια τους Μαχητές της Ελευθερίας. Μεταξύ των Μαχητών που σκοτώθηκαν ήταν και οι περισσότεροι Σαμαριναίοι οι οποίοι έπεσαν και αυτοί για την Ελευθερία της Πατρίδος.
Από τους 120 συνολικά κατά την ΈΞΟΔΟ διεσώθησαν μόνο οι 33, ενώ οι υπόλοιποι Φλώρος, Μακρής, Αβραμούλης και οι συναγωνιστές τους έπεσαν ηρωικά.
Η παράδοση λέει πως ο ''Καπετάνιος'' Μίχος Φλώρος βαριά τραυματισμένος έδωσε στα παλικάρια που σώθηκαν την τελευταία του διαταγή, τα λόγια του τραγουδιού:
''Παιδιά της Σαμαρίνας''
''Παιδιά της Σαμαρίνας, μωρέ παιδιά καημένα. Αν πάτε, πά – μωρ’ πάνω στα βουνά, ψηλά στη Σαμαρίνα μωρέ παιδιά καημένα. Τουφέκια να μωρέ να μη ρίξετε. Τραγούδια να μην πείτε μωρέ παιδιά καημένα. Κι αν σας ρωτήσει μωρέ η μάνα μου, η δόλια η αδερφή μωρέ παιδιά καημένα. Μην πείτε, πεί – μωρέ πως εχάθηκα. Πως είμαι σκοτωμένος μωρέ παιδιά καημένα. Μα πείτε πως παντρεύτηκα πήρα καλή γυναίκα…''
Οι 33 μαχητές που σώθηκαν γύρισαν στο χωριό και είπαν τα άσχημα νέα. Τα παλικάρια του Καπετάν Φλώρου έγραψαν τα λόγια στην φουστανέλα για να μην χαθούν.
Η Ιερά Πόλις του Μεσολογγίου είναι μια από τις Ελληνικές πόλεις που έγραψαν σελίδες ανυπέρβλητης δόξας κατά την ΕΠΑΝΆΣΤΑΣΗ ΤΟΥ '21.
Το Μεσολόγγι απελευθερώθηκε στις 11 Μα'ί'ου 1829, το 1937 αναγνωρίσθηκε ως ''Ιερά Πόλις'' και η Κυριακή των Βα'ί'ων ορίσθηκε ως επέτειος της ΕΞΌΔΟΥ.
Η νύχτα της ΕΞΌΔΟΥ θα μείνει για πάντα στην Ιστορία μας και τις καρδιές μας.
https://www.youtube.com/embed/XY2xkOz5I80
Να ζη το Μεσολόγγι
ΖΗΤΩ Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΑΣ
