Άρθρο του Γιώργου Σπυρόπουλου,
Περιφερειακού Συμβούλου Κρήτης, Έλληνες για την Πατρίδα
Αφιερωμένο εις ένδειξη φόρου τιμής και μνήμης στον Γιώργη Βάγια, τον παππού μου, που δεν γνώρισα ποτέ και στην Αείμνηστη Γιαγιά μου Ευθυμία Βάγια, που πάλεψε χήρα, Γερμανούς και κομμουνιστοσυμμορίτες, με τρεις κόρες και έναν γιο που πέθανε βρέφος σε ηλικία τριών ετών!
Για όλους εμάς που η μοίρα μάς έδωσε την ευχή και την κατάρα να καταγόμαστε όπως εγώ από τα Καλάβρυτα, των μύθων και της ιστορίας, του Ηρακλέους στα βουνά του Ερυμάνθου, των νερών της Στύγας, όπου η Θέτιδα βάφτισε τον Αχιλλέα στα Αθάνατα νερά της, και της Επαναστάσεως του 1821,η σημερινή μέρα που ο χρόνος σταμάτησε την 13η του Δεκέμβρη του 1943 , γράφοντας στην παγκόσμια ιστορία την μεγαλύτερη σφαγή αμάχων στην Ευρώπη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, από τις Γερμανικές δυνάμεις κατοχής, σε συνάρτηση με τα εγκληματικά λάθη των αντάρτικων μονάδων του ΕΛΑΣ και των δύο Βρετανών πρακτόρων!
Ήταν το 1943 , που η Βρετανική αντικατασκοπεία προσπαθούσε να περάσει δείγματα και στοιχεία ,ότι η απόβαση των "Συμμάχων " θα πραγματοποιούνταν στην Πελοπόννησο!
Ήταν το 1943 το φθινόπωρο όπου ο Καλαβρυτινός Σμήναρχος Μίχος, κατατρόπωσε λίγο έξω από τα Καλάβρυτα, την επίλεκτη και πολυπολιτισμική δύναμη των ορεινών κυνηγών της 111ης, που επανδρώνονταν από Γερμανούς, Αλσατούς, Τουρκομάνους, Αζέρους, εγκληματίες πολέμου, αιχμαλωτίζοντας 85 από αυτούς, εκ των οποίων οι τρεις τραυματίες, όπου και σφαγιάστηκαν στο Νοσοκομείο Καλαβρύτων από Ιατρό Ελασίτη και πετάχτηκαν σε πηγάδι έξω από το χωριό!
Τους επόμενους μήνες οι αντάρτικες ομάδες του ΕΛΑΣ περιέφεραν τους Γερμανούς και άλλους αιχμαλώτους στα βουνά των Καλαβρύτων, μαζί με τους Άγγλους αξιωματικούς της S.O.E!
Για κάποιον άγνωστο και αδιευκρίνιστο έως τώρα λόγο, αρχές Δεκεμβρίου του 1943, οι αντάρτες μαζί με τους Άγγλους οδήγησαν τους Αιχμαλώτους στην περιοχή των γκρεμών στο Μάζι Κλειτορίας, όπου και τους εκτέλεσαν είτε ρίχνοντας τους στον γκρεμό είτε δια πολυβολισμού!
Μετά από λίγες μέρες, δυνάμεις της Βέρμαχτ έζωσαν την επαρχία Καλαβρύτων και προέβησαν σε σκληρά και βάρβαρα αντίποινα απέναντι στον άμαχο πληθυσμό!
Μπαίνοντας στα Καλάβρυτα οι Γερμανοί μάζεψαν όλους τους άντρες στην πλατεία και έκλεισαν τις γυναίκες στο δημοτικό σχολείο.
Μεταξύ αυτών η Γιαγιά μου και η μητέρα μου με τις δύο αδερφές και τον μικρό Δημήτρη!
Οι Γερμανοί είχαν οδηγήσει ήδη τους άντρες από έντεκα ετών ως τους υπέργηρους στην ράχη του Καπή όπου και δια πολυβολισμού εκτέλεσαν πέραν των χιλίων ανδρών, μεταξύ αυτών και παιδιά επτά και οχτώ ετών!
Όμως οι περισσότεροι νεκροί που ανευρέθησαν ήταν και πυροβολημένοι στο κεφάλι από τα εννιάρια lugger , δια της χαριστικής βολής!
Γλύτωσαν μόνο δεκατρείς!
Στα απέναντι υψώματα το αποτρόπαιο θέαμα το παρακολουθούσαν εκατοντάδες Ελασίτες αντάρτες, που δεν τόλμησαν καν να προχωρήσουν σε μια επιχείρηση αντιπερισπασμού για να γλυτώσουν έστω και ελάχιστοι!
Τα Καλάβρυτα είχαν ήδη λεηλατηθεί και καιγόταν όλα τα σπίτια, από άκρη σε άκρη!
Στο σχολείο με τις γυναίκες και τα παιδιά, ήδη είχαν βάλει φωτιά και με τεράστιο ψυχικό σθένος οι γυναίκες έσπασαν την πόρτα, χωρίς την συνδρομή κανενός Αυστριακού στρατιώτη όπως κάποιοι λένε και γλύτωσαν!
Δεν γλύτωσαν όμως από την φρίκη των νεκρών συζύγων, αδελφών και συντοπιτών τους που αντίκρισαν λίγη ώρα μετά, οδηγούμενες από το αίμα που έτρεχε ποτάμι από την ράχη του Καπή!
Τα επόμενα χρόνια, έως και σήμερα οι μνήμες δεν έσβησαν ποτέ!
Τα Καλάβρυτα κάηκαν και δεύτερη φορά το 1946-1947 κατά τον συμμοριτοπόλεμο, όπου οι Ελασίτες προέβησαν στις ίδιες ωμότητες, σκοτώνοντάς αμάχους, ιερείς και Έλληνες στρατιώτες και χωροφύλακες!
Η κοροϊδία των μετακατοχικών κυβερνήσεων ήταν πρωτοφανής, όπου και τα λίγα χρήματα που έστειλε η Γερμανία ως αποζημιώσεις για τις οικογένειες έκαναν φτερά και βρέθηκαν στις τσέπες δικηγόρων, συμβολαιογράφων και "Δια την προίκα" των Βασιλικών ανακτόρων!
Οι μετέπειτα κυβερνήσεις πούλησαν τις Καλαβρυτινές γυναίκες και απαξίωσαν τις Γερμανικές αποζημιώσεις, με διάφορες συμφωνίες κάτω από το τραπέζι!
Καθήκον όλων μας είναι η πραγματική εξιστόρηση των γεγονότων και η σύμπνοια όλων για την δικαίωση αυτών των γυναικών που πάλεψαν με ορατούς και αόρατους εχθρούς και εγκληματίες πολέμου!
Εις μνήμην του παππού μου Γεωργίου Βάγια, της Γιαγιάς μου Ευθυμίας, των τεσσάρων αδερφών του παππού μου και του Πατήρ Ανδρέα Καΐαφα αδερφού της Γιαγιάς μου που αποκεφαλίστηκε από τους Ελασίτες το 1947!
"Στην άκρη του τάφου φύτεψα ένα ωραίο κρίνο.
Για κοίτα πώς το θρέψανε τα δάκρυα που ρίχνω"
Σπυρόπουλος Γιώργος
Περιφερειακός Σύμβουλος Κρήτης
Αρχιφύλακας ΕΛ.ΑΣ.
