ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Οι ανεκμετάλλευτες πλουτοπαραγωγικές πηγές που διαθέτει η Πατρίδα μας, τα πλούσια 

ενεργοφόρα κοιτάσματα, αλλά και η περιωπή θέση της στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, της εξασφαλίζουν όλα τα προαπαιτούμενα για την ανάπτυξη ισχυρής βιομηχανίας, που θα παράγει πληθώρα προϊόντων και θα τα διακινεί ταχύτατα στις αγορές των ανεπτυγμένων και των αναπτυσσόμενων χωρών. Η βαριά βιομηχανία εν Ελλάδι θα μπορούσε να έχει αναπτυχθεί επαρκώς τις δεκαετίες 70΄ και 80΄. Την περίοδο εκείνη εργοστάσια ελληνικών συμφερόντων, αλλά και ισχυρών ξένων εταιρειών λειτουργούσαν στη χώρα μας παράγοντας εξαίρετα αποτελέσματα. Επί πολλά έτη, μεγάλο τμήμα της εγχώριας αγοράς αποτελούνταν από προϊόντα ελληνικής κατασκευής και άριστης ποιότητας, που κάλυπταν μία μεγάλη γκάμα αναγκών του αγοραστικού κοινού. Από τις βασικές οικιακές ηλεκτρικές συσκευές και τα είδη πρώτης ανάγκης μέχρι αυτοκίνητα παράγονταν στην Ελλάδα από ελληνικούς και ξένους οίκους, μεγάλης παραγωγικής δύναμης βιομηχανικές μονάδες της Αττικής και της Περιφέρειας (Πίτσος, Ιζόλα, Nισάν, Πειραϊκή - Πατραϊκή και άλλες). 

Σήμερα η χώρα μας δεν παράγει απολύτως τίποτα. Η άλλοτε κραταιά βιομηχανική παραγωγή έχει εκμηδενιστεί. Υπεύθυνο γι’ αυτό είναι το πολιτικό σύστημα. Με το καταστροφικό σύστημα του ανατοκισμού των τόκων, τα περιβόητα ''πανωτόκια'' στραγγάλισε οικονομικά την ελληνική βιομηχανία. Αντί να δημιουργήσει ένα εύρυθμο σύστημα τραπεζικού δανεισμού για την ομαλή λειτουργία της αγοράς, συνέτριψε όλες τις υγιείς δυνάμεις της ελληνικής οικονομίας. Η κυβέρνηση Καραμανλή αμέσως μετά τη μεταπολίτευση και μέχρι την δεκαετία του 80΄ αποτέλεσε την ρίζα του κακού και οι μετέπειτα κυριαρχία Παπανδρέου κατά τη δεκαετία του 80΄ έθεσε την οριστική ταφόπλακα στην πάλαι ποτέ κραταιά ελληνική βιομηχανία. Εν συνεχεία, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων που ακολούθησαν, η ελληνική οικονομία έγινε ένα υδροκέφαλο και αντιπαραγωγικό σύστημα, που αυξάνει δραματικά το δημόσιο χρέος και καταρρακώνει το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της χώρας.

Για να επανακινήσουμε την εγχώρια βιομηχανία θα βασιστούμε στους παρακάτω τομείς και ο σχεδιασμός μας θα ακολουθήσει τα εξής βήματα:

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

Η Ελλάδα διαθέτει σειρά προϊόντων υψηλής διατροφικής αξίας, που η μαζική τους παραγωγή και εξαγωγή σε χώρες Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά κυρίως σε τεράστιες αναξιοποίητες αγορές, όπως της Ρωσίας και της Κίνας, θα αυξήσει δραστικά τα έσοδά μας και θα δημιουργήσει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Ας πάρουμε ως παράδειγμα ένα προϊόν υψηλής ποιότητας, που θα μπορούσε να γίνει άμεσα το μέσο ανάπτυξης και διαφήμισης της ελληνικής βιομηχανίας τροφίμων. Αναφερόμαστε στο ελληνικό ελαιόλαδο. Η ποιότητά του ξεπερνά όλα τα αντίστοιχα ανταγωνιστικά προϊόντα των χωρών της Μεσογείου. Με μια σοβαρή πολιτική εξαγωγών και διμερείς, διακρατικές συμφωνίες, π.χ. με την Κίνα, που μπορεί να απορροφήσει όλη την παραγωγή μας, σε σύντομο χρόνο θα αναπτύξουμε μονάδες τυποποίησης και εμφιάλωσης ανά την επικράτεια με εθνικά κεφάλαια, που θα παραλαμβάνουν το προϊόν του Έλληνα παραγωγού, θα το συσκευάζουν και θα το εξάγουν απευθείας. Έτσι θα δοθούν κίνητρα να επιστρέψουν χιλιάδες νέοι Έλληνες στις εστίες τους, θα αναζωογονηθεί η περιφέρεια και η εργασία μας θα αρχίσει να παράγει εθνικό πλούτο. Στην πορεία αυτού του σχεδίου θα δημιουργηθούν πρότυπες βιομηχανικές μονάδες επεξεργασίας και τυποποίησης σε όλα τα αγροτικά προϊόντα μας και η Ελλάδα θα γίνει σημαντική δύναμη στην διεθνή βιομηχανία τροφίμων.

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΛΟΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ

Η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες έχει τη δυνατότητα να κτίζει πλοία στα ναυπηγεία της, που δυστυχώς απαξιώθηκαν - παρά την τρομερή υπεροχή τους έναντι των ανταγωνιστικών χωρών - λόγω των απεργιών και του κομμουνιστικού συνδικαλισμού. Παρόλα αυτά οι εθνικές εγκαταστάσεις, που διαθέτουν ακόμα εξαιρετικά υψηλό επίπεδο, μπορούν ανά πάσα στιγμή να λειτουργήσουν ξανά και να χτυπήσουν τους υποδεέστερους ανταγωνιστές, με κυριότερο παράδειγμα την Τουρκία, που απέσπασε το μεγαλύτερο τμήμα της εγχώριας αγοράς, παρότι η απόδοση των ναυπηγείων της δεν μπορεί να συγκριθεί με την ελληνική. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για το ελληνικό αυτοκίνητο. Κλασικό παράδειγμα το ''Πόνυ'', ένα απολύτως αξιόπιστο και επιτυχημένο αυτοκίνητο εξολοκλήρου ελληνικής κατασκευής, που η παραγωγή του απαξιώθηκε και εκμηδενίστηκε από την καταστροφική οικονομική πολιτική Καραμανλή. Με δεδομένο ότι Έλληνες μηχανικοί και σχεδιαστές διαπρέπουν στο εξωτερικό παίζοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην δημιουργία απόλυτα επιτυχημένων εμπορικά μοντέλων μαζικής παραγωγής (όπως το μοντέλo Yaris της εταιρείας Τοyota, που σχεδιάστηκε από Έλληνα ) υπάρχουν υψηλές δυνατότητες για την ανάπτυξη νέων αμιγώς ελληνικών μοντέλων. Μια νέα βιομηχανία αυτοκινήτων με εθνικά χαρακτηριστικά. Και διαχείριση αντίστοιχη με αυτή μεγαλοαυτοκινητοβιομηχανιών (θέσπιση Νόμου για την αμοιβή όσων μετέχουν σε όλα τα στάδια παραγωγής και εμπορίας έχει να ύψος ανάλογο των πωλήσεων και της επιτυχίας του προϊόντος) μπορεί να καλύψει την εγχώρια αγορά αυτοκινήτου και αντί να φεύγουν άπειρα κεφάλαια στο εξωτερικό για οχήματα ακόμα και τουρκικής κατασκευής, να ανακυκλώνονται εντός της χώρας μας. Έτσι στους δρόμους μας θα κινούνται και αυτοκίνητα ελληνικής κατασκευής και η εθνική μας οικονομία θα αρχίσει να αναπτύσσεται.

ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ / ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ

Το παραπάνω μοντέλο βιομηχανικής ανάπτυξης μπορεί να εφαρμοστεί σε πληθώρα τομέων και κυρίως σε αυτούς που εμπεριέχουν την καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες. Η Ελλάδα δεν διαθέτει απεριόριστο εργατικό δυναμικό, διαθέτει όμως υψηλού επιπέδου επιστημονικό προσωπικό. Οι Έλληνες επιστήμονες διαπρέπουν στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ και βάζουν συνεχώς την σφραγίδα τους σε νέα προϊόντα της βιομηχανικής παραγωγής. Στόχος των ΕΛΛΗΝΩΝ είναι η Πατρίδα μας να εκμεταλλευθεί στο έπακρο τις δυνατότητες των παιδιών της και να επενδύσει σε νέες τεχνολογίες και σε μονάδες παραγωγής καινοτόμων προϊόντων υψηλής επιστημονικής και εμπορικής αξίας.