ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Η ναυτιλία αποτελεί βασικό πυλώνα της ελληνικής οικονομίας και οι Έλληνες αποτελούμε παγκόσμια δύναμη στον τομέα αυτό. Είμαστε λαός με τεράστια ναυτιλιακή παράδοση και φημισμένος για τη ναυτοσύνη του. Η κυβερνητική πολιτική που ακολουθείται όμως εδώ και πολλά χρόνια, έχει ως αποτέλεσμα την υπονόμευση αυτής της ισχύος. Χαρακτηριστικός δείκτης αυτής της λανθασμένης πολιτικής, είναι η συνεχής μείωση του ελληνικού νηολογίου. Επιπλέον, ο αριθμός των Ελλήνων ναυτικών βαίνει μειούμενος, με άμεσο κίνδυνο να χαθεί στο άμεσο μέλλον μέρος της ελληνικής ναυτικής τεχνογνωσίας.
Συνεπώς, είναι επιτακτική:
1. Η ανάγκη ανάδειξης της Ελλάδας σε Διεθνές Ναυτιλιακό Κέντρο με αναπτυξιακό πρόσημο, ώστε να επιτυγχάνεται η παραγωγή πλούτου εις όφελος του συνόλου της κοινωνίας.
2. Η επίδειξη ενεργού ενδιαφέροντος εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης για την ελληνική ναυτιλία, με στόχο την εγγραφή ή επανεγγραφή στο ελληνικό νηολόγιο πλοίων ελληνικών και άλλων συμφερόντων.
3. Η αναβάθμιση του δημοσίου συστήματος ναυτικής εκπαίδευσης με λήψη ιδιαίτερης μέριμνας για την μετεκπαίδευση του υπάρχοντος διδακτικού προσωπικού, προεχόντως στο αντικείμενο των νεότευκτων πλοίων. Τα κονδύλια και εν γένει τα προγράμματα του ΕΣΠΑ θα πρέπει να αξιοποιηθούν για την αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Επίσης, πρέπει να υπάρξουν βήματα προόδου στις Ακαδημίες του Εμπορικού μας Ναυτικού όπως:
4. Η ενίσχυση των θαλάσσιων μεταφορών που συνδέουν τα νησιά με την ενδοχώρα.
5. Η πραγματοποίηση με μέριμνα της Πολιτείας έργων σε λιμένες, μαρίνες και εν γένει έργα υποδομής για την κατασκευή και εκμετάλλευση περιφερειακών μαρίνων και καταφυγίων. Τα έργα αυτά θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ώστε να αυξηθούν τα έσοδα που αποκομίζει το Κράτος από την ναυτιλία και τον τουρισμό.
6. Η χορήγηση κινήτρων για την αντικατάσταση των επαγγελματικών σκαφών μεγάλης ηλικίας.
7. Η αναμόρφωση του καθεστώτος που ισχύει σήμερα αναφορικά με τα τεκμήρια κατοχής μικρών σκαφών, ώστε να μην εξωθείται μεγάλος αριθμός ιδιοκτητών στην αδρανοποίηση τέτοιων σκαφών, γεγονός που επιφέρει αύξηση της ανεργίας στα σχετιζόμενα επαγγέλματα και τελικά περιορίζει τα έσοδα του κράτους.
8. Η ενίσχυση και ενθάρρυνση της εισαγωγής των νέων τεχνολογιών στις επισκευαστικές ζώνες.
9. Η προώθηση της ενασχόλησης με τομείς της ναυτιλίας οι οποίοι αφορούν σπουδές παρεμφερείς με την ναυτική τέχνη και επιστήμη, όπως είναι η οικονομία της ναυτιλίας, το δίκαιο, οι ιδιαίτεροι τομείς έρευνας για τη ναυτιλία, τα αντικείμενα της ναυπηγοεπισκευαστικής δραστηριότητας κ.λ.π.
10. Η εντατικοποίηση των προσπαθειών της Πολιτείας και των κοινωνικών εταίρων, προς την κατεύθυνση της προσέλκυσης νέων στο ναυτικό επάγγελμα, παράλληλα με τις ριζικές τομές στον τομέα της ναυτικής εκπαίδευσης.
11. Η λήψη αναπτυξιακών μέτρων που θα περιλαμβάνουν την μείωση της γραφειοκρατίας, την ποιοτική βελτίωση των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα και την θέσπιση σύγχρονου θεσμικού πλαισίου.
12. Η διαφύλαξη των εθνικών μας συμφερόντων μέσω μίας μακρόπνοης στρατηγικής για την ανάπτυξη του ελληνόκτητου στόλου στο Αιγαίο, το οποίο αποτελεί χώρο μείζονος εθνικής σημασίας.
13. Η ιδιαίτερη ενασχόληση του Υπουργείου Ναυτιλίας και των συναρμόδιων Υπουργείων για την προώθηση του εσωτερικού θαλάσσιου τουρισμού που διεξάγεται με πλοία έως 100 επιβατών και για τη διασύνδεση των διαφόρων τουριστικών προορισμών.
14. Η ύπαρξη αυστηρών ελέγχων και κυρώσεων για ψευδείς δραστηριότητες στον τομέα εκμετάλλευσης των επαγγελματικών σκαφών αναψυχής, με συνεργασία των υπουργείων Οικονομικών και Ναυτιλίας.
15. Η αποτελεσματική εφαρμογή μέτρων ασφαλείας για την αποφυγή εργατικών ατυχημάτων και η πλήρης κατοχύρωση των μισθολογικών, ασφαλιστικών και εν γένει εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων σε όλους τους κλάδους της ναυτιλίας.
Τέλος, εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία αποτελεί μία από τις σημαντικότερες εμπορικές δυνάμεις παγκοσμίως, είναι απαραίτητη η εφαρμογή της κατάλληλης πολιτικής για την ενίσχυση των ναυτιλιακών δραστηριοτήτων και η διάθεση επαρκών πόρων από τα Κοινοτικά διαρθρωτικά Ταμεία για την ανάπτυξη των παράκτιων και νησιωτικών περιοχών των κρατών-μελών της και εν προκειμένω της Ελλάδας.
